-
daha az.. en az ile çok çokların arasında huzuru yakalayabilmek!
daha az uyku,
daha az harcama,
çok daha az beklenti sıfıra yakın,
daha az insan ile önce bir sağlam düzenleme..
işte ondan sonra;
daha çok doğa,
daha çok toprağın ilmi,
daha çok kitap,
daha çok sevgili kendim.
Bu hayalin yegane gerçekleşeceği mekan güney ege sahilinde sakin bir köy olması tercihim..
Yapılamaz değil.. sadece zamanımı alacak..
Olamaz mı??
Olabilir^:yüzde yayılan koca bir gülümseme^
Ve sevgili sezen söylesin şimdi, her bahar içimden taşan o güzelim şarkıyı.
kalbim ege'de kaldı -
küçüklüğümden beri en büyük hayalim kendi tasarımlarımın olduğu bir butiğim olmasıydı kıyafet, takı ve şapka. küçüklüğümden beri o denli fransızcayı neden öğrendim tabii bir gün moda okuyacağım falan diye ama lise zamanları geldi iş meslek seçimine geldi maddi olarak benim fransada okuma durumumu geç bi yetenek sınavına hazırlanayım falan durumu bile olamadan çat diye dersaneye gidiverdik. oysa ben geceleri oturur sabaha kadar dergileri karıştırır, beğendiklerimi keser albüm yapar sabahlara kadar şapka ve kıyafet çizerdim tüm küçüklüğüm ve hayallemelerim bunun üzerineydi. grafik işlerle uğraşırdım baskı seri her şehir için çanta falan gibi koleksiyonlarım vardı hepsi için ayrı ayrı baskı desenler falan üretmiştim, konsept çalışması yapardım geceleri kendime, okuduğum bir kitaptaki bir karaktere kafamdan kostüm tasarlardım falan.. bi butiğim olsun da yaptıklarımı satayım modundaydım hep. geçen sene ne güzel gaza gelip okulu bırakıyordum ama babam kızım desteklerim ama bence bitirince ikinci üniversite falan oku dedikçe tabii benim totom yemedi. gidip de yapamadıktan sonra bölümüme geri de dönemem.. bilmiyorum ama halen daha çok isterim. şunları da ben tasarlamış olsaydım keşke -
Latinoamérica şarkısına eşlik eden kadınlardan biri olmak isterdim. ve mesela bu şarkıya eşlik eden kadınlardan Totó la Momposina ile aynı sahnede şarkı söylemek. olur mu olmaz ama hayallerimize hiç kimse ambargo koyamaz. değil mi?