-
küçükken beslediğim muhabbet kuşum vefatından iki yıl sonra rüyama girmişti. bir kuyunun yanındaydık ve onun üstünde nazi üniforması vardı, evet bildiğimiz nazi üniforması yeşil bir muhabbet kuşunun üstündeydi. beni kuyudan aşağı atmıştı ve düşerken bana "yanıma gel, uzun zaman oldu" demişti. düşüş boyunca bu cümle yankılanmıştı ve çarpma anında yatağımdan sıçramıştım. bu nasıl bir hayalgücü nasıl bir bilinçaltı anlamıyorum arkadaş. -
rüyamda pkklılar ile çatışıyordum sonra başıboş bir eşek gördüm ve ona binip uçarak bölgeden ayrıldım.
askerliğin bünyeye etkileri. -
detayı tam hatırlamıyorum. yerde yatan birine bakarken biri gelip enseme kurşun sıktı. her yerin toz mavi bir renge büründüğünü hatırlıyorum. ancak o an aklımdan, beni kimin vurduğu düşüncesi yerine, ölümden sonra hayat varsa boku yediğim düşüncesi geçiyordu. nerem açıkta kaldıysa artık -
7-8 sene önce gecenin bir vakti yüzüklerin efendisini izledikten sonra gördüğüm rüyadır.
kendimi iki kulede rohan'ı savununan halk ve legolas biraderleri savaşırken olduğu ortamda gözümü açtım. savaş fena, rohan yok oluyor ama gel gör ki bizde bir umut ordan oraya savaşıyoruz. neyse orglar filmdeki kadar vicdandızlar tabi, büyük merdivenlerini çıkartmak için attıkları ok rohan halkını yok ederken, biri bir şekilde beni bombanın içine sokuyor. beni fırlatıyorlar bu itler, sonrasında ben orgların olduğu mekanda bir duvara yapışıyorum. baygınlık geçirirken çevremde org ordusu var ne bok yiyecem derken bir bakıyorum bir delik kaçıyorum deli gibi işe yarıyor mu? nasıl yarasın bir org grubu beni takip edip sıkıştırıyor, bu sefer ölüyorum derken şansıma uykudan kalktığım zamanı hatırlıyorum da, o kadar şanslı olamazdım herhalde.
çok ilginçti lan bildiğin orta dünya,yüzükler,savaşlar,legolas manyak bir ortam vardı sonuçta ölüm bizi bulmuştu ama olsundu keyifler o heyecan o ortam bu yaşıma kadar yaşadığım türden şeyler değildi. sağolasın tolkien baba! -
ben çok nadir rüya görürüm lakin gördüğüm rüyaları daha sonra gerçek hayatta yaşamam biraz beni korkutuyor bu şekilde üç rüya gördüm bunların ikisi çok mühim değildi fakat birisi ölümle sonuçlandı şu şekilde bir rüya ve gerçek hayatta yaşanan.
rüya: her zaman top oynadığımız küçük toprak sahada yine top oynuyorum arkadaşlarımla bu toprak sahanın hemen yanında gecekondu var gerçekte de var bir anda yıkılıyor arkadaşlarla enkaza koşuyoruz altında kalanları çıkarıyoruz çıkardığımız insanlar gülerek çıkıyor ben rahatlıyorum derin bir oh çekiyorum rüya bu kadar.
gerçek hayat: yaklaşık bir ay sonra bahsettiğim gecekondu boşaltılmış, çatısı sökülmüş harabe bir haldeydi mahallenin çocukları içini oyun sahası haline getirmişti şimdi ki gibi etrafını çevirmek kimsenin aklına gelmediği için haliyle kaza geliyorum diyordu. işte o harabede oynayan bir kaç çocuk kendilerince oyun olarak büyük bir duvarı devirmeye çalışıyorlar alttan alttan kırmışlar duvarı, duvar artık sallanmaya başlıyor ve devriliyor orada oynayan çocuklardan birisi adı beytullah kaçamıyor duvarın altında kalıyor. sokağın bakkalı feyzullah abi yetişiyor hemen kocaman beton duvarı kaldırıyor başı kanlar içinde beytullah' ı hastahaneye yetiştiriyor ancak her şey için çok geçti beytullah' ın o narin başı bu darbeye dayanamamıştı ve yanlış hatırlamıyorsam daha 10 yaşında rahmetli oldu.
rüyamın tersi çıkmadı maalesef. -
rüyamda ne zaman bir bilgisayarın ya da bir televizyonun siyah ekranını görsem kaşlarımı çatıyorum ve ekranın içine giriyorum. çok ekşınlı oluyor. ama bir o kadar da garip. anlatılmaz yaşanır. lucid dream gören arkadaşlar varsa denesin.
edit: bakmayın öyle. garibim kabul. -
korkma dedi bir ses, korkma.
ben, benim ve az sonra sana dokunacağım.
yarı uyur haldeyim, kontrol etmeye çalışıyorum, edemiyorum.
o anda eşim eliyle sırtıma dokundu. uyuyor. farkında değil.
korktum, kalbim yerinden çıkacak gibiydi. -
rüyanız boyunca adam kaçırma, insan ticareti, işkence olayları gibi pek çok atraksiyon gerçekleşmiş sonunda bir depoda hapsedilmişsinizdir. artık umutsuz bir şekilde sonunuzun gelmesini beklerken depoya mürebbiye kılıklı bir kadın girer. tıpkı bir oda dolusu çocuğa hitap eder gibi, bilumum olayları gerçekleştiren kötü adamın aslında istese olayların bir noktasında patronuna karşı çıkabileceğini ama neden yapmadığını sorar. sen kendi kendine "olum adam kötü. zaten gece boyunca ağzımıza sıçtı, daha ne sebebi arıyon!!!" derken yanınızdaki ufak velet sınıfın uyuz çalışkan öğrencisi edasıyla heyecanla parmak kaldırır ve "çünkü npc karakter" diye bağırır. kadın memnun bir ifadeyle kafası ile onaylar. bunu duyan kötü adam üzgün bir şekilde omzunun üstünden size bakarak depodan çıkar. bi de üstüne "ulan adam npc imiş, yazık kendi elinde olan bir şey değil ki, istemeye istemeye yapmış" diye kötü adama üzülürsünüz. meğersem her şey oyunmuş. bilinç altımı seveyim, filmin sonunu bağlayamayan kötü yönetmenler gibi "ehehe hepsi oyunmuş" diye bitirdi ya rüyayı. npc kötü adama üzüldüğümle kaldım. -
bazıları insanın bilinçaltının saf yansımlarıdır.
dün tuhaf bir ülkenin tuhaf bir semtinde yer alan tuhaf bir evde yaşadığımı gördüm. semtte butik güzel bir bar var. barın müdavimi olan tuhaf tiplerle sohbet ediyorum ara sıra ve günlerim öyle geçiyor. sonra bir kadınla tanışıyorum. sohbet ediyoruz, sohbetimiz mükemmel gidiyor, sonra benim evime geçiyoruz ve sevişiyoruz. tabi bunları süreç olarak görüyorum, kamyon devirecek yaşı aşalı çok oldu. ertesi gün sürekli gittiğim bara gidiyorum, bu sefer o barda bir kadınla tanışıyorum, aynı sürecin sonunda benim eve geçiyoruz ve sevişiyoruz. odamda iki yatak varmış ve öteki yatağa baktığımda önceki gece birlikte olduğum kadının hala orada uyumakta olduğunu farkediyorum. önce panikliyorum sonra tuhaf bir yüzsüzlükle o kadını da yanıma alıp iki kadınla koyun koyuna uyuma tutkusu beynimi ele geçiriyor. önceki geceki kadını yanıma çekmeye çalışırken yanımdaki kadın uyanıyor ve öbür yataktaki kadını farkederek resmen cinnet geçiriyor. rüyanın bu kısmı tuhaf. yanımdaki kadın beni öyle bir dövmeye başlıyor ki öyle bir dayak yok. kafamda şişeler kırıyor, iri yarı bir adam olmama rağmen beni duvardan duvara fırlatıyor, diz atıyor, dirsek atıyor, uçan tekme atıyor. değil karşılık vermek, nefes bile almama müsade etmiyor, öyle dövüyor. fatality terimini bana birebir yaşatıyor. hırsını alana kadar beni dövdükten sonra evimden çıkıp gidiyor. en manyakçası da şu; kadın beni dövdükten sonra ben kadına deli gibi aşık oluyorum ve rüyamda günlerce onu arıyorum, gözüm başka hiç bir kadını görmüyor. ben zeyna isimli diziyi televizyonda izleyebilme şansına erişmiş jenerasyondan olduğum için ve dolayısıyla o dönem zeyna'nın resmettiği güçlü kadın figürü beni cezbettiği için bilinçaltımda yer etti demek ki. bilinçaltımı sikeyim... -
bir anda tiyatro oyununun perde arkasında başlıyor her şey.arkada otururken sanırım arkadaşlarım oynuyor onları burdan destekliyorum gibi hissediyorum sonra biri önüme kağıtlar veriyor ezberle az sonra ben bbbbbbbbb sözleri söyledikten sonra sen gireceksin sahneye diyor ben de ne işim var bana söylenmedi şimdi oyun mu ezberlenir diye isyan ediyorum ama bir yandan da ezberlemeye çalışıyorum,bir tuvalete gidip kaçma planları yapıyorum ama salon da nasıl kalabalık.neyse yerime geldiğimde benden önce çıkıcak eleman çıkmış sahnede bekliyor,herkes suspus salonda çıt yok.beni bekliyor salak doğaçlama bir şeyler salla da bari zaman kazansak diye düşünüyorum ama sonra aman kimse yüzümü görmedi diye arkadan kaçıyorum salonun.bisikletle arka sokaktan dolaşıp fakülte önüne geldiğimde orda olmayan bir arkadaşıma hiç böyle yaşanmamış gibi bakış atıyorum o da bana sıçtınvari bakış atiyor neyse beni çağırıyor basın açıklaması varmış.zaten kimse benim yüzümü tanımıyor gittim açıklama yapilan yere sanki cinayet işlemiş seri katiller gibi.bir kadın diyor,bu ayip üstü kapatilamaz bir suçtur,kimliği tespit edilir edilmez adaletr boyun eğecektir diye,benim rüyamda vicdanım dayanılmaz boyuta geldi ve ellerimle resmen uyanmaya çalışıyordum