kelime oyunlarının babasıdır. dogal bir şiir kabiliyeti yoktur da zorlayarak, emek harcayarak adını iyi şairler arasına yazdırmıştır. yani bir messi değil ama kesinlikle ronaldo'dur.

kendisi aynı zamanda remmaldir yani remil denilen kum falına bakar. beyazıt'ta küçük bir dükkanda hem şiir yazar, hem de gecimini temin etmek için remil gibi başka işlerle uğraşır. ayrica dükkanında şairleri agirlayip şiir sohbetleri yapar, genç şairlere de yol gösterir. baki de zati'nin öğrencilerindendir. baki kendisine ilk gez gelip bir gazelini okuduğunda zatî, o yaşta bir veledin öyle şiir yazamayacağını düşünerek baki'ye şiir hırsızlığının çok ayıp ve asagilik bir şey olduğuyla ilgili nutuk çekmiş zavallı baki'yi dövmekten beter etmiştir.

hayatinin her döneminde geçim sıkıntısı çekmiş, bu yüzden 3-5 kuruş verene gazel-kaside yazmış bu da sanatının derecesini dusurmuştur.

meşhur, kelime oyununun canına okumuş bir beyti şöyledir:

rakibe sadr gosterdin dedin ol fitneye ulu
benim bir it kadar kapinda veh veh itibarım yok

rakib: sevgilinin diğer aşıkları
sadr: baş köşe
fitne: karışıklık, kötülük 2. köpek yavrusu
ulu: yüce kimse ulumak: havlamak
veh veh: vah vah

beyti, kelimelerin ilk anlamlarıyla açıklarsak "rakibe baş koseyi gösterdin, o fitneciye yüce dedin vah vah ki benim kapinda bir it kadar itibarım yok!"

kelimelerin 2. manalariyla açıklarsak "rakibe baş koseyi gosterdin, o yavru ite ulu, havla dedin. benimse kapinda hev hev havlayan o it kadar itibarım yok!"

veh veh' i tersten okuyunca hev hev (köpek yavru olduğu için hav değil de hev, daha cılız bir havlama yani) oluyor. "kapinda" derken aslında nezdinde, nazarında manası var ama köpek kapının önünde durduğu için buna da bir gönderme var.

resmen bulmaca yazmış adam. allah rahmet eylesin.