nazi işgaliyle yerlerinden olan yahudi bir ailenin parçalanışıyla beraber ailesinin yokedilişiyle kendisi gibi kampta hayatta kalabilme uğraşı veren insanların dramlarını, kamptan kaçışını, güvendiği -güvenmek istediği- insanlar tarafından köleleştirilişini, açlığı, ümidi ve yaşama tutunmayı bir şekilde başaran küçük bir çocuğun hikayesi. israil'e vardıktan sonra almanca konuştuğu için de bu defa kendi ırkı tarafından aşağılanışını ve adaptasyon süresini hala tam olarak sağlayamayadığını itiraf eden (hala benim anadilim almanca dediği için), sonrasında ise orduda generalliğe kadar terfi eden aharon appelfeld'in zor hikayesi.

yerde bulduğu bir saat bölümü vardır kitapta. hayattaki en büyük pişmanlığım dediği kısımdır. bazen, bazı değersiz nesnelerin bazı kimseler için ne anlamlar yüklendiğini de anlatıyor.

savaşın kirli yüzünü anlamak için okunabilir.

edit: imla