bu yazının devamı olarak

tiryakinin seyir defteri; 219. gün.

daha önce de bahsettiğim gibi nikotin krizleri kısaldı ve daha uzun aralıklarla gerçekleşmeye başladı. Kullandığım nikotinin miktarını arttırdım ve rahatsız oldum. Anlaşılan vücudum nikotini iyice azaltmış. Bu aralar aroma arayışındayım^:flavour chaser^ ki bu da nikotin krizinin bir başka türü.

bırakın sigara içmeyi sigara içilen ortamda artık duramaz oldum. resmen nefes alamadığımı hissettim. bunun fiziksel mi yoksa psikolojik mi olduğunu bilemiyorum; fakat konu hiçbir zaman sigara olmamıştı zaten. asıl savaş nikotine karşı.

o sırada "bırakma serüveni"mden etkilenip sigarayı kesen insanların sayısı gittikçe artıyor. Hep bahsettiğim gibi bu nikotinden kurtulma süreci çok virajlı bir yol. heveslenmek çok normal; fakat bu yola girmeden önce etraflı bir rota belirlemek şart. yoksa yol sizi dönüp dolaştırıp sigaraya geri getiriyor. "sigarayı bırakma" ya da benim deyimimle "nikotinden arınma" sürecinin ülkemizde hangi ciddiyetle takip edildiğini ayrı bir yorum altında uzun uzadıya yazacağım; fakat burada kısaca bahsetmekte fayda görüyorum ki ülkemizde sigarayı bırakma üzerine herhangi bir uygulama ya da proje ciddiyetle yürütülmüyor. tekrar etmekte fayda var; "ciddiyetle" yürütülmüyor.

gelişmeleri paylaşmaya devam edeceğim.