geçenlerde ev arkadaşımın gay bir arkadaşı bize misafir oldu. 1 hafta 10 gün bizde kaldı. ev arkadaşlarımın da yoğun bir dönemi diye genelde ikimiz vakit geçirdik. konuşabileceğimiz ortak konu da yok pek fazla. o şunu izledin mi diyor 20 dakkalık resim videosu açıyor, heykel resimleri açıyor, şu şiiri dinlemelisin diyor şiir okuyor. oo iyiymiş abi diyorum samimiyetsizce. anlattığı bahsettiği hiç bir konu ilgimi çekmiyor. arkadaş çevresinde güldür güldür show'a gülen tek insanım neticede.

bir gün yine işten geldim salonda oturuyor. dedim sen anlarsın film kültüründen bir film aç şenlenelim ama lütfen sanat sepet olmasın korku filmi öner dedim. açtı bir tane sağolsun. film başlar başlamaz beni aldı kaptırdım kendimi. arkadaşı dürtüp bak şu adamda bi ibnelik var, dur bakalım çıkar kokusu diyorum. ben sana demiştim bu herifte bi ibnelik olduğunu bak katil oymuş falan diyorum bastıra bastıra. neyse film bitti muabbet etmeye başladık. bi konuda zenci dedim, zenci değil siyahi diyip düzeltti. bu güne kadar hiç bir siyahinin kalbini zenci diyerek kırmadım dedim kendimi savundum. vay be güzel savundum kendimi derken jeton düştü. film izlerken ben sürekli ibne dedim özür dilerim farkında bile değildim ne desen haklısın dedim. yok yahu hiç takılmadım alışkınım ben de öyle diyorum zaten dedi.

sağolsun ben kendimi soktum yerin dibine o çıkardı beni elleriyle.

not : dedi naber dedim iyidir, dedi ee dedi, dedim ne dedim iyidir