fazla abartılmış bir olgudur. bunu mutsuz bir insan olduğumdan ya da mutluluğa hasret bir ezik olduğumdan yazmıyorum. gerçekten aşırı abartılmış olduğunu düşündüğüm için yazıyorum.

hayatlarımızın amacı gerçenten de 3 tane hormonun salgılanması sonucu oluşan bir hisse ulaşmak mı? bunun peşinden 7 milyar insanın hepsinin deli gibi koşması, bunun için çalışması gerçekten mantıklı mı?
ve tıpkı madde bağımlıları gibi cebimizdeki tüm parayı bunun için harcamak mı?
ulaşamadığımızda da ağır yoksunluk çekip depresyonlara girmek, hayatımızı yaşamadığımızı düşünmek mi?

bu sözlerimin "mutlu olmak kötüdür" şeklinde algılanmasını da hiç istemem. fakat hayatımızın merkezine mutluluğumuzu koymak bana pek mantıklı bir tercih gibi gelmiyor. ha tabi başkasına mantıklı geliyor olabilir, o da böyle yaşamak istiyordur.

mutluluk fellik fellik aranan bir şey olmamalı.