yıllar önce ben daha ya ilkokul 5 ya da 6.siniftayim. birgun bir arkadas geldi ve bana şöyle dedi:
- tin abutut sen aleviydin dimi.
-evet aleviyim dedim ben de.
-cem evine gidiyor musun dedi.
-evet gidiyorum, cocuklugum hep cemlerde gecti dedim.
-orda napildigini biliyosun yani dedi.
-evet biliyorum tabi, simdi annemle oturuyorum ibadete katiliyorum ama cocukken cemevinde diger cocuklarla oynardik biz hep dedim. hakkaten de kostururduk en arkalarda kimse de bir sey demezdi, cocuktuk cunku. hangi cocuk hareketsiz 4-5 saat yerinde oturabilir ki?
neyse o arkadas
-sana bir sey sorcam ama kizma bana dedi.
-tamam kizmam sor dedim.
-yok ya sen kızar beni ögretmene şikayet edersin sormam dedi.
-yaa sor lutfen diye ısrar ettim.
sonunda bana sordugu soru ise "cemevinde babalar kizlariyla annelerde ogullariyla sinkaf yapiyorlarmis! dogru mu dedi" (tabi arkadas sinkaf demedi, cok daha acik cok daha cirkince soyledi.)

sevgili sözlük üzerinden yillar gecti ben hic unutamadim bu sözü. başindan asagi kaynar suyun dökülmesi tam da buydu. o gun dun gibi gozumun önünde. arkadasa sadece "sacmalama ya biz öyle terbiyesiz insanlar degiliz" dedim baska da hicbir sey diyemedim. oturdum sirama, o kadar kotu hissetmistim ki anlatamam. icimden bir ses "var mi lan boyle bir sey" dedi, "o kadar da ceme gittim ama hic sahit olmadim" diyorum kendi kendime. o gun anladim bu insanlarin alevileri neden sevmedigini, ilk o gun o okulda ögrendim bize atilan iftiralarin asil sebebini. meger o yuzden biz kiraci oldugumuz dönemlerde kimse bize ev vermedigi icin annemin basortu takip uzun etek giydigini, komsularimizdan calistigi yere kadar kimseye neden alevi oldugumuzu söylemedigini, bizi surekli neden tembihledigini o gun anladim. oysa ben sadece camiiye gitmedigimiz icin sevilmedigimizi saniyordum. (ayrica annemin calistigi yer hala da bilmiyor sözlük.)

neyse geri gidelim o güne. eve gittim ben boyle ayip bir seyi anneme sorucam ama soramiyorum. sonunda soramadigim icin
-anne cem ne zaman var, ne zaman gitcez dedim.
-daha var dedi.
-olunca gidelim ama tamam mi dedim.
-gidicez zaten kizim dedi.
cok sonra cem oldu. o 4-5 saati yemin ederim gözlerimi dört acarak izledim. yoktu öyle bir sey iste. ne demek lan baba kizina, anne ogluna. ben annemle yanyana oturuyordum, karsida da abimle babam yanyanaydi iste goruyordum yoktu oyle bir sey. peki 11 yasindaki bir cocugun aklina bunu kim soktu sözlük !? internet falan filan da yok o zamanlar. o cocuk bunu nereden ögrendi !? evde ailesi boyle mi konusuyordu yani..

dun bu haberi gorunce aklima ilk o gün geldi. iste dün birkez daha ögrendim ki yillar önce bana o soruyu soran arkadasimin beynine kendine din adami, musluman, allah yolunda, peygamber yolunda giden diyenler, kurani hatim indiren sapık ruhlu sahtekarlar işlemiş. gelecegin fetvacilari da böyle cocuklar olacak. yani asıl sinkaf sizin beyninize coktan yapilmis.

hastalikli bir toplumun hastalikli dusunceleri birbirini hep böyle doguracak, hep böyle besleyecek.

bu anlayisla alevilik bir islam inanci degildir. aleviler musluman degildir diyenler. evet cok haklisiniz. sizden degiliz! iyi ki değilim!