1. okurken önünde ceket iliklenmesi gerekilen mendoza şiiri. dev cüsseli şiirlerden.

    "tanrı'yla aynı fikirde değilim
    intihar edenlerin
    cehenneme gideceği konusunda.
    kainatın yaratılışına
    katılmaktan bıktığında ruhum,
    intihar edeceğim ben de
    denenmemiş bir yolla.

    nerdeyse bütün akıllı kalpler
    intihar edip siktir çekmiş yeryüzüne.

    ben ateist değilim, babasıymış gibi
    tanrı'ya küsen bir çocuğum.
    eğer tanrı intihar edenleri ve nietzsche'yi
    cehenneme gönderirse
    cehennemde yanmayı tercih ederim ben de,
    tanrı dürüstlüğü sever.

    tanrı'nın hayal gücünü beğenmiyorum.

    ben tanrı olsam
    peygamberler göndermez
    direkt konuşurdum insanlarla.

    ben tanrı olsam
    hitler'i iyi kalpli bir yahudi olmakla cezalandırırdım,
    yahut yetenekli bir yazar yapardım onu.
    içindeki kötülüğü insanlara değil
    tuvallere boşaltırdı

    ben tanrı olsam
    devletler yok olur
    gül kokulu bireyler var olurdu sadece,
    atlar çılgın zamanlar koşardı.

    ben tanrı olsam
    düşünce gücüyle herkesin
    istediği karakter olmasını sağlardım,
    dünya bir şiirin
    yaratılım sürecine dönüşürdü böylece.

    ben tanrı olsam intihar ederdim
    insanlarla birlikte
    acı çekmeyi öğrenemediğim için."
  2. rastladığım ingilizce tek çevirisi türkçe'den olan, cesar mendoza'nın veya internette buna benzer isim taşıyan kimsenin yazmadığı, muhtemelen bize bir türk'ün mahlas ile yabancı diye yutturduğu şiir.

    "öykü yarışmasından önce de biliyordum bu şiiri ben, şu blogdan önce şurada vardı, bak aslı da budur" diyecek olan varsa beri gelsin. tabii ki yanılabilirim.