dünyanın en korkunç hissi



  1. dünyanın en korkunç hissi yetersiz kalmaktır.
  2. amaçsızlık hissidir. yaptığım her eyleme bir amaç bir neden arama ihtiyacı duyup o anki salaklığımla bir neden bulamayınca kendimi yükseklerden atasım geliyor.
    öte yandan düşündüğümde yaptığım her şeyin bir amacı, bir nedeni var ama o an "neden uğraşıyorum ki" deyip de her şeyi bırakıp defolasım geliyor ve bu korkunç.
  3. boşlukta düşüyor hissidir. tutunacak, güvenecek hiçbir şey yokken kendini kurtarmaya çalışmaktır.
  4. herhangi bir çesit acı. fiziksel veya psikolojik.
  5. cesaretli olunması gereken anlarda lüzumsuz -ya da en azından aşılabilir- bir korkunun içinde sıkışıp kalmak olmalı herhalde. korkunun insanı en çok atıl bırakan, tüm potansiyel eylemleri en şiddetli şekilde boğazlayan his olduğunu düşünüyorum. istediğimiz ve bizim için doğru olan her şey korkunun öteki tarafında.
  6. sevdiğin birini kaybetme korkusunun çaresizliği bence. uzakta haber alamamak, önünde yığılıp kalması veya "gidince hangi halde bulacağım acaba" düşüncesi...