emrah serbes

Kimdir?

emrah serbes, (d. 1981, yalova, türkiye), türk yazar.

zaman zaman birgün gazetesi için söyleşiler yaptı, radikal 2 için tiyatro eleştirileri yazdı. hayvan dergisinin ankara temsilciliğini yaptı. bu dergide ahmet inam ve cengiz güleç ile düzenli olarak gerçekleştirdiği sohbetleri "şen profesörler: metaforla saadet olmaz" (say yayınları, 2006) adıyla kitaplaştırdı. "her temas iz bırakır" adlı ilk romanı iletişim yayınlarından çıktı. "son hafriyat" isimli ikinci romanı şubat 2008 yılında iletişim yayınlarından çıktı. ayrıca "her temas iz bırakır" romanı almanca'ya çevrildi. yazarın ilk öykü kitabı "erken kaybedenler", haziran 2009 itibariyle kitapçı raflarındaki yerini aldı. bir süre daha farklı tarzlarda yazılarını sürdüreceğini belirten yazar, polisiye yazmaya devam edeceğini de ifade etmiştir [kaynak belirtilmeli]. ayrıca behzat ç. adlı polisiye dizisinin 10 bölümde bir senaristliğini yapmaktadır. son olarak behzat ç. seni kalbime gömdüm filminin senaristliğini üstlenmiştir.


  1. yazardan daha çok senaristtir. popüler kültüre saygımız sonsuz, kitapları deli satar.
    abi
  2. "çocukların öldürülüşünü yazabilirsin" diye cevap verilmesi gereken şişirilmiş zat.
  3. "çok saranları yargılayacaksak önce tanrıdan başlayalım. dört kitabı var ve müthiş bir grafik çiziyor." demiştir kendisi.
  4. “çocukların öldürüldüğü ülkede yazamam” demiş zannedersem. ben bu sınırlara takılmayı anlamıyorum açıkçası. bir yazardan beklediğim bakış açısı daha geniş, beklentimi yüksek tuttuğumu da düşünmüyorum.

    ülkeyle ne alakası var şimdi, misakı milli sınırlarına göre mi davranıp yaşıyoruz. sınırların varlık sebebi bile sahte, göstermelik. gerçekliği yok dünyadaki ülke sınırlarının. afrikada çocuklar aidsli doğarken yazılabiliyor, açlıktan ölürken yazılabiliyor, tüm insanlığın her saniye işlediği türlü cinayet, tecavüz, gasp, darp vs suçlar devam ederken yazılabiliyor ama ülkemiz diye sınırlayıveriyorsun.

    anlamıyorum. ülke ne demek ya sınırlara mı sıkıştın nedir. dahası kendi türü dışındaki(şimdilik) canlıları yiyen varlıklarız. ne anlatıyorsun tam olarak ülke falan derken? sevenine takip edenine ne açıdan bir örnek teşkil etmek istiyorsun? hani sen çocukların öldürüldüğü ülkede yazarlığı bırakınca onurlu mu oluyorsun peki ya seni okuyan seven çocuklar gençler? onlar da mı her ne yapıyorsa bıraksın ya da bırakmaz mücadeleye devam ederse ne demek istiyorsun? siz çocukların öldürüldüğü ülkede yaşamaya çalışmaya okumaya yazmaya devam eden acizlersiniz de ben onurlu ve erdemli bir insanım mı demek istiyorsun.

    ha yazacak bir şey bulamayıp, yazarlık kelimesi altında ezilip, popülizm yapmak içinse saygım sonsuz. boksunda başarılar dilerim.

    çocukların öldürüldüğü ülkede "2 sene sadece boks yapacağım" şımarıklığına girersem moderasyon silecek. (...)
    abi
  5. ilk kez okuduğum bir emrah serbes cümlesini ciddiye almıyorum.
    yazmıyorsan da yazmıyorsun. bla blasını yazma.

    -
    arkadaşlar zaten duygusal çocuklarken de çocuklar öldü bu ülkede. ama çağlar iyiceyi kıyıdereden gezinin göbeğine getirmeyi becerdin. şimdi nedir bu atar bu gider?
  6. çocukların öldürüldüğü, geleceğimizin kırılıp geçirildiği fakat her türlü sıçrayışa da gebe olan, böyle bir ortamın romanını yazamayan biri, ancak edebiyatın "teomanı" olabilir. yakıştıramadık.
  7. ne yazık ki kitaplığımda kitapları mevcut, onları alacağıma 1-2 tane daha halide edip alırdım misal. behzat ç.'yi sevip de kitaplarını merak etmiştim bir heves alıp okumuştum. drunkard seesheaven o kadar güzel uzun uzun anlatmış ki... "yazar"lığı bıraktığını açıkladı, okuyunca güldüm; yazar mıymış ki?
    gerçekten özür dilerim hakaret olarak algılanmasın ama bu adam kendisine yazar diyorsa ve yazarlığı bırakmasının "gerçek" okuyucu tarafından çok umursanacağını düşünüyorsa orhan pamuk, halide edip, sabahattin ali ve daha niceleri ne oluyor? bir insan kendisini bu kadar bir şey sanmamalı. 2 sene sonra paran bitip de tekrar yazarsan ağzımla gülmem sana delikanlı.
  8. yanlış zaman yanlış neden dedirtmiştir kendisi bana
  9. "yazarlığı bıraktım. her gün çocukların öldürüldüğü bu ülkede ne yazabilirim. iki sene sadece boksla ilgileneceğim. " beyanının sahibi yazar. bir ölümden bahsederken bile poz, eda, caka satma havasında, üzücü.
  10. tez zamanda popüler olmus.çok da şey yapmamak lazim okuyup geçmek yeterli. okunmasa bir şey kaybedilmez.
    dckrr