"ben, fahim bey'le görüşürken, hatta bazen onu düşünürken tuhaf bir hisse kapılıyordum. bana onun hayat ve maneviyatında belki tembellik, belki muhabbetsizlik, belki beceriksizlik ve belki talihsizlik yüzünden, kiralık konağının vaktiyle boş bırakmış olduğu odaları tarzında büsbütün ihmal edilmiş hücreler var gibi geliyordu. o güya bunlarla meşgul olmamış veya bunlara vakit ve imkan bulamamış ve bunları döşeyememiş, süsleyememişti."

"beceriksiz mi beceriksiz, pısırık mı pısırık! a ne yapayım ben böyle erkeği... onun bilgisi de, iyiliği de kendinin olsun!"

gerçeklikten çok hayallerde yaşayan bir istanbul beyefendisinin, yetişkin vücudunda bir oğlan çocuğunun, oblomov benzeri bir adamın öyküsü. abdülhak şinasi hisar'ın dili biraz ağır olsa da genel anlamda başarılı, yer yer güzel tespitler içeren, düşündüren eseri.