1. kimisi vardır tost makinesiyle, kimisi hesap makinesiyle çeker ondan sonra ayıkla pikselin taşını.

    edit: hayır bu sanat değil midir neden çeşitli başlığında.
  2. sanat dalları içinde en hafife alınanı olabilir. oysa fotoğraf çekmek sanıldığının aksine çok ciddi bir iştir.

    öyle fotoğrafçılar vardır ki, fotoğrafları konuşur, güler, ağlar. öyle fotoğraflar vardır ki çok acayip, çok gerçek öyküler anlatırlar tek bir karede. bazen olduğundan daha mavidir gökyüzü, bazen olduğundan daha hırçındır deniz. "o an" dır fotoğraf ve "o anı yeniden yaratmaktır" fotoğraf çekmek. özetle yaşamı hafızaya almak, tarihi arşivlemektir.

    not: şüphesiz ki fotoşokçular bizden değildir.

    not 2: fotoğrafçı değilim.
  3. photoshopsuz bir fotoğrafçılık artık yok. ödüllü fotoğraf sanatçısı ve hocası arkadaşım bir uğradığında kendi kendine beni çalışırken çektiği benim fotoğraflarımı bana, o zaman ki eşi photoshoplamadan vermedi.

    o, o zamanlar photoshop bilmiyordu, eşi fotoğraf çekmiyordu. garip bir işbirliğiydi. bana fotoğraflarımı mail atıp boşandılar.
  4. milletin elindeki fotograf makinelerini, bilmem kac megapiksel kalitede foto cekebilen telefonlari gordukce herkes uzman saniyorum. bir yere gittigimde ister istemez birilerinden fotograf cekmesini istiyorsun ama rezalet. adam benim disimda, manzara disinda herseyi cekebiliyor. baskasina makine veripte bir guzel fotografa sahip degilim. bunun en buyuk ornegini ozgurluk anitini gezmeye gittigim gun teknede yasadim. esimle beraber fotomuzda olsun dedik ve boynunda profesyonel kamera bulunan bir japona makinemi verdim ve rica ettim. arkada ozgurluk aniti onde biz. cok basit bir kare ama gel gor ki istanbulda vapurda cekmisler sanki. ne arka fonu alabilmis ne bizi ortalayabilmis. oylesine bir foto cekmis ki objektiften bakip gordugunu bile sanmiyorum. ozetle herkesin makinesi olabilir ama fotograf cekmek isi herkesin yapabilecegi bir is degildir. biraz estetik biraz ozen gerektirir.
  5. yaşatma eyleminin en güzel biçimlerinden biri.
    bir an olur, hiç bitmesin istersin. hep o an gördüğün gibi kalsın, hiç değişmesin istersin.
    tek bir kare fotoğrafa onlarca anı/anlam yüklersin.
    fotoğraf tek bir anı sabit tutuyor olsa da satır satır, kare kare, saniye saniye, kelime kelime hafızasında tutar hikayeni.

    saniyede 30 karelik bir film şeridinden ziyade sonsuz zamanda 1 kare ile anlatır hikayeni.
  6. güzel bi arkadaş kıyağıdır.
  7. fotoğraf çekmek unutmayı kolaylaştırıyor diyorlar. katılmıyorum. bazı anıları özel kılan fotoğraflarının olmasıdır, yoksa insan bunca günbatımını izleyip de içlerinden sadece fotoğrafını çektiklerine dair anılarını hatırlar mıydı?