kendimize yok asıl gerçekliğin
muhafazasız hali
yürümeye başladım yalnız
issız halimden al beni
bir anda erteledim bu gerçeği
kaldım bir gece yolcusu gibi,

izledim herkesi
bir gece yolcusu gibi
ağladım sessizce
bir gece yolcusu gibi

ama olsun, bu gece kırmızıydı bulutlar
her yanımı sarmıştı bu hayal
sen vardın yanımda

izledim herkesi
bir gece yolcusu gibi
ağladım sessizce

yoksunluğun gözlerinde
dünkü kadar değil, yarından fazla bilirsin
gölgeler gibi süzüldük
kendi mor kafesimizde
gece yolcularına dönüştük
sağır eder sessizlikte

ama olsun, bu gece kırmızıydı bulutlar
her yanımı sarmıştı bu hayal
sen vardın yanımda
alıkonulmaktan başka, ne var ki bu dünyada
sadece sen ve ben, dolunay karşımızda