kendisini ilk olarak susie hodge'nin beş yaşındaki çocuk bunu neden yapamaz-açıklamalı modern sanat kitabında bulunan alan measles ve claire perry'nin nikah törenine.. adlı vazosunu gördüğümden beri çok severim. uzun süre internetten hakkında okumuş, eserlerini takip etmiştim ama çok tatmin edici olmamıştı. sonraki sene yine istanbula alakasız gidişlerimden birinde boş boş yürürken pera müzesinin önünden geçiyordum ve kocaman afişte grayson perry- small differences yazıyordu. arkadaşım acıktığı için yaklaşık 5-6 saat orada bulunabilmiştim (o da o kadar katlanabilmişti) ertesi gün gitmem gerekiyordu. bayağı üzülmüştüm ben sevdiğim sergilere 4-5 kez giden birisiyim. bir süre sonra ankarada cer moderne de geldi bi 3-4 kere de orada ziyaret ettim eserlerini. belgeseli vardı onu izledim. adam eserlerini yapmadan önce resmen ufak çaplı bir araştırma ve belgesel oluşturmuş. sınıf farklılıklarının zevklere, seçimlere olan etkisini ve beslenme alışkanlıklarımızın, giyime ya da herhangi bir sanat nesnesine dair seçimlerimizin bizi nasıl o sınıfa ait yaptığını toplumun her sınıfı ile geçirdiği zaman ve yaptığı gözlemlerle izleyiciye sunmuş ve eserlerini (halı olanları) tüm bu gözlemlere dair yapmıştır. kendisi de belirttiği gibi, eserleri sınıf, tüketimcilik, din ve inançla ilgili fikirler ve kimlik çerçevesinde gezinir. sınıfla ilgili düşünürken akla gelen en bariz kaynak olarak william hogarth'ın eseri olan bir hovardanın seyrinden oldukça etkilenmiştir.(hogarth aynı zamanda resimde yazıyı, konuşma balonlarını kullanan ilk sanatçıdır ve bir nevi karikatürün babasıdır.) perry tüm bu temaları geleneksel bir takım teknikler kullanarak (tekstil, seramik, harita.. vesair) hayata geçirmiştir. perry'nin pek çok eserinde, eserin öznesi olarak alan measles adında bir ayı(cık) görürüz. bu perry'nin çocukluk oyuncağıdır ve hayatı boyunca onunla özdeşleşmiştir. aynı zamanda sergilerine claire olarak (perry'nin bir nevi alter egosu) gelir. bu onun travestizmidir.