öncelikle bu kitap bir mizah eseri değil. bilakis oldukça ciddi bir kitap, esprileri falan hiç hatırlamıyorum. keza filmlerden sonra bunu izlemek nasıl bir şey olur? önce kitaptan notlar:
!---- spoiler ----!

* sınıfa yeni yeni öğrenciler gelmiş ki, hemen hepsi tarikatçı. süleymancılar, nurcular, adnan hocacılar, köşe dönmeciler, iş bitiriciler... bu tiplerle güdük necmi, kalem şakir, inek şaban, domdom ali gibi sınıfın kıdemlileri arasındaki çekişme bitecek gibi değildir.

* kel mahmut da (ki asıl adıyla mahmut alnıgeniş) öğretmenler kadrosunda yapayalnız. bir yandan torpilli öğrenciler, bir yandan polis memuruyken fark dersleri vererek meb kadrosuna geçmiş 12 eylülcü müdür ve badem bıyıklı genç öğretmenler derken hepten arada kalmış durumda. öyle ki yeni müdürün ilk yaptığı iş, ünlü müsamereleri yasaklayıp müsamere salonunu tarikatçı öğrencilerin talebiyle mescide çevirmek olmuş.

* bir önceki maddede müsamereler yasaklanmış demiştik. sadece bir istisnası var; o da zamanında hababam sınıfı'nda okumuşluğu olan bir "küçük" arabeskçinin yıllar sonra okuluna gelerek konser vermesi. tüm öğrenciler eski salon yeni mescitte "allahım ne günah işledim, yüreğimi sancılar sardı" dizelerini tekbir getirir gibi tekrarlarken mahmut hoca köpürür...

* sonuçta zıpçıktı bir arap ortaklı holding, hababam sınıfı'nın olduğu okulu (ama özel çamlıca lisesi değil, devlet okulu) satın alarak yıktırır, yepisyeni bir beş yıldızlı otel yaptırmak üzere... okul için uzak bir yerde yeni bina yapılacak, hababam sınıfı da dağıtılacaktır. bu arada mahmut hoca da bunlara dayanamamış, sınıfın organize ettiği güzel bir veda gecesiyle emekli olarak bir özel okul sahibi arkadaşının müdürlük teklifini kabul etmiştir. yani kel mahmut'suz bir hababam sınıfı'nın bambaşka okullarda teşkilatları kurulacaktır.

!---- spoiler ----!

evet, kitap böyle işte... 317 şeref hiç insafa gelmemiş, okul hep bahçede çalışmış, mahmut hoca kalp krizinden sonra emekliliğini istemiş gibi. acı ama gerçek, heyhat...