-
bostancı'da bir meyhane. günlükleri olan, şairlerin, özellikle cemal süreya'nın uğrak yeri. önce kadıköy'de açılan, ikinci yeninin ikinci durağı olarak bostancı'da tekrarlanan bir ritüel.
mezeleri güzeldir, rakı güzeldir, eti bence çok güzeldir. ama dahada güzeli duvarlarda bulunan cemal süreya fotoğrafları, eski gazete kupürleridir. bir gidişimizde rica etmiştik hatay günlüklerinden bir tanesini okumamız için vermişlerdi. girişte her gittiğimizde oturup rakısını içern gözlüklü bir abi mevcuttur. alt kat daha gürültülü olmakla birlikte, üst kat tam bir amca meyhanesini çağrıştırır. anadolu yakasında hikayesi ile rakı içilecek en güzel yerlerdendir. saat onbir buçuk gibi hesap kağıdı da uğrar masaya, bir cila bira istersiniz, kırmazlar. sağolsunlar. -
alt katta müzik duyulmaz, üst katta sigara içilmez, önünde otursanız teşhir malı gibisinizdir. yine de mezeleri, servisi ve ortamı iyidir, gidilir, yer bulunmaz. -
laleli'den dünyaya giden bir tramvaydaymış ya hani şaşr.
bu meyhane sanırım o tramvay. bostancı'dan dünyaya giden bir tramvay...
geçtiğimiz aylarda bir yangın yaşandığını duymuştum. umarım hala dimdik duruyordur tüm anıları ile birlikte.
çünkü türküler gibi şiirler de ölmez di mi!