holybram



  1. sizden biri.
  2. nick alti girmenin iyi ve hos oldugunu dusunen, yazdiklarindan amerika' da yasadigini anladigim ve bir iyilik- hosluk yapmama vesilen olan youser
  3. alanında uzman bir eğitimci. yüksek kariyerli bir akademisyen. cumhuriyet tarihimizde yetişen büyük bir değer. kim olduğunu daha iyi anlamak adına kendisinden alıntı yapayim.

    !---- spoiler ----!

    ulkesinden bile s.ktir edilmis asalaklar bana etik ogretemez ders veremez.

    !---- spoiler ----!
  4. az bile soylemis youserdir. ulkesinden s.ktir edilmis, bir sarlatanin tarikatinda, cocuk istismarlarinin ayyuka ciktigi kurumlardan gelip bana ders veremez kimse. sacma sapan insanlarin din odakli hedefi olmayacaktir muhatabi degildir. gidip siyaset meydaninda yapsinlar sarlatanliklarini. din siddet iceriyor demek cahillikse yukarda saydimlarim daha agir ithamlar gerektirir.
  5. tarih boyunca milyonlarca belki de milyarlarca insan ülkelerinden kovuldu veya terk etmek zorunda kaldı. geride kalan sırtlanlar da üşütüler sahipsiz gördükleri mal mülk ve bireylere. akademisyenimiz zihniyet olarak tam olarak bu seviyede birisi.

    ben hiç bir zaman o kurumların okullarinda okumadım. dağ köylerinde, birleştirilmiş sınıflarda okudum. eğitim için şehre gittiğimizde devlet okulu siz köylerden geldiniz deyip bizi ayrı sınıflara attılar. en psikopat hocalar bizim derslerimize girdi. dayak yedik, aşağılandık. hak iddia edemedik, sınıf değiştirmemize müsade edilmedi. daha doğru düzgün okuma yazmayı bilmeyen öğrencilerle yıllarca aynı sınıfta eğitim aldık. ingilizce bilmeyen branş hocaları bize ingilizce dersine gelirdi. kendisi de bilmezdi hoş. diğer sınıflarda bu soz konusu değildi. ayrımcılığın katmerlisini yaşadık. yaz tatili çobanlık ve rencberlik mevsimiydi bizim icin. ben bu eğitim kurumlarından geldim. çünkü özel okullara verecek kadar çok paramız olmadı. sağolsun milli eğitim kurumları da yıllarca aklımızın ırzına geçti. ben kendim gibi dışlanan insanların elinden tutmaya çalıştım. şahsi bir hayat yaşamadım. ömrümü benim gibi mağduriyet yaşayan insanların yardımına adadım ve buna hizmet dedim. hiçbir şekilde yaptığım hiçbir şeyden pişman değilim. çünkü yanlış bir şey yapmadım. idealist bir insanin yapabileceği ne varsa imkanlarım ölçüsünde yapmaya çalıştım. ne sizin ithamlariniz nede toplumun kitlesel olarak linç etmesi umurumda değil.

    üzüldüğüm şey aradan yıllar geçmesine rağmen eğitimci profilinin değişmemesi ve uzman egitimcimiz gibi düşük profilli, kaba, küfürbaz öğretmenlerin ellerinde heba olacak küçücük çocuklar. dindar insanlar da, dindar olmayan insanlar da şiddetten uzak iyi işler yapabilir. önyargı ve tabuları olanlar için bu durum hayli zor. cehaleti zamanla aşabilir belki ama bazı şeyler kendisinde baki kalacaktır.