kitaptaki en önemli bölümlerden biri "bir müslümanin ehl-i sünnet vel cemaat mezhebinden olabilmesi için inanmasi gereken konular"ı iktibas etme gereği duydum.

konu 1: iyi ve fasık her müslümanın arkasında namaz kılmanın caiz (geçerli) olduğuna inanmak.

konu 2: kıble ehlini, işlediği günahı helal saymadıkça küfre nisbet etmemek.

konu 3: ister iyi olsun, ister kötü olsun iman üzere ölen herkesin cenaze namazının kılınacağına inanmak.

konu 4: kur’an’ın mahluk (yaratılmış) olmadığına inanmak.

konu 5: peygamber efendimiz (sallâllâhu aleyhi ve sellem)in miracının hak olduğuna inanmak.

konu 6: müminlerin cennette allâh-u te’âlâ’yı göreceklerinin hak olduğuna inanmak.

konu 7: cennet ve cehennemin hali hazırda yaratılmış olduğuna inanmak.

konu 8: sahabenin sadece hayırla anılacağına inanmak.

konu 9: amellerin tartılmasının hak olduğuna inanmak.

konu 10: sıratın hak olduğuna inanmak.

konu 11: büyük günah işleyenler hakkında peygamberlerin ve hayırlı kişilerin şefaat etme yetkilerinin var olduğuna inanmak.

konu 12: büyük günah işleyen müslümanlar tevbe etmeden ölseler dahi cehennemde ebedi olarak kalmayacaklarına inanmak.

konu 13: amelin imandan cüz olmadığına inanmak.

konu 14: şirkin dışında büyük günah işlemenin mü’mini iman dairesinden çıkarmayacağına inanmak.

konu 15: allâh-u te’âlâ’nın duaları kabul edip, ihtiyaçları göreceğine inanmak.

konu 16: kulun kendi iradesiyle yaptığı bütün iyi ve kötü fiillerin yaratıcısının allâh-u te’âlâ olduğuna inanmak.

soru: kulun bütün fiillerini yaratan allâh-u te’âlâ olduğuna göre, kul yaptığı fiilden niçin mes’uldür?

cevap: allâh-u te’âlâ kullarına hayrı da şerri de seçebilecek bir irade vermiştir. kul, bu seçme kudretini hayır ve şerden dilediği cihette (yönde) kullanabilir. kulun iradesini hayra ve şerre sevk etmesine “kesb” denilir. kulun bu kesbinin allâh-u te’âlâ’nın kul için yaratmış olduğu fiille ilgisi ve birlikteliği vardır. dolayısıyla kulun yapmış olduğu fiilde allâh-u te’âlâ’nın onu cebretmesi (zorlaması) söz konusu olamaz. görüldüğü gibi kulun mes’uliyeti kesbinden kaynaklanmaktadır.

konu 17: yolcu veya yolcu değil iken mestler üzerine meshetmenin caiz olduğuna inanmak.

konu 18: kabirde münker ve nekir’in sual sormalarının hak olduğuna inanmak.

konu 19: kâfirlere ve asi olan bazı mü’minlere yapılacak kabir azabının hak olduğuna inanmak.

konu 20: müslümanların cennete girmeleri, amellerinin karşılığı olmayıp, bilakis allâh-u te’âlâ’nın fazl-u keremi ile olduğuna inanmak.

konu 21: öldürülenin, eceliyle öldüğüne inanmak.

konu 22: peygamberlerden sonra insanların en faziletlisinin hazreti ebubekr-i sıddık ve hazreti ömer (radıyallâhu anhüma) olduğuna inanmak.

konu 23: hazreti osman ve hazreti ali (radıyallâhu anhüma) yı sevmenin gerekliliğine inanmak.

konu 24: velilerin (allâh-u te’âlâ’nın dostlarının) kerametlerinin hak olduğuna inanmak.

konu 25: peygamber (sallallâhu aleyhi ve sellem)in cennetle müjdelemiş olduğu on kişinin cennetlik olduğuna dair şehadette bulunmanın hak olduğuna inanmak.

konu 26: kitabın hak olduğuna inanmak.
yani hafaza meleklerinin, mükellef kulun taat ve isyanlarını yazdıkları divan haktır. bu defter mü’minlere sağ elinden kâfirlere ise sol ellerinden ve sırtlarının arkasından verilecektir.

konu 27: sualin hak olduğuna inanmak.
kıyamet günü hesap zamanı mevla te’âlâ’nın, kullarına dünyada yaptıklarını sorması haktır. mevla te’âlâ mü’münlerin günahını teşhir etmeyip onlarla teke tek görüşecek ve neticede günahlarını mağfiret edecektir. kâfirler ve münafıklar hakkında ise bütün mahlukatın huzurunda:

"işte bunlar, rablerine karşı iftirada bulunanlardır. allah’ın la’neti o zalimlerin üzerine olsun." (hud suresi: 18’den) diye nida edilecektir.

konu 28: havz-ı kevser’in hak olduğuna inanmak.

konu 29: insanların peygamberlerinin, meleklerin peygamberlerinden; meleklerin peygamberlerinin, insanların peygamber olmayanlarından; insanların peygamber olmayanlarının da meleklerin peygamber olmayanlarından daha faziletli olduğuna inanmak.