söz ve müziğin seda şener'e ait olduğu şarkıymış. cidden öyleyse hem şair hem müzisyen olarak kendisinden umutlanmaya başlarım.
2 gün önce kitapçıda acilen okumam gereken bir kitabın depodan gelmesini beklerken beni sersemletmiş şarkı. 3 dakikasını bile dinleyemedim aceleyle çıkmam gerekti. yanımdaki arkadaşıma şarkı çok güzelmiş dedim geçtim, asla rastgelemeyeceğimi düşünüyordum çünkü sözleri unutan dalgın bir insanım. tesadüfen arkadaşım biliyormuş sena şener diye biri, sen seversin dedi. kimdir bilmiyordum, epey de genç biriymiş. bu gece bakabildim ve buldum şarkıyı. bu şarkıya nasıl böyle bir hissiyat kattı bilmiyorum. ritmin ve sesinin inişleri çıkışları o kadar güzel ve yerinde ki. sözlerin uyumu ve yarattıkları etki bayağı çarpıcı. insan aşinalık bulabildiği şeyden daha kolay etkileniyor tabii. geceleri ve karanlığımda dinlerim ben bunu.

-

bir muammada buldum kendimi
bilmediğim elleri aşar bendimi
dokunur bana, yalnızlığıma

sıkıca sarar tütününü
hiç esirgemez kötü sözünü
dokunur bana, sakladıklarıma

özenle dokunmuş bir kilim
uzandım dizlerine
özüyle çakışmış ben kimim
kimim ki uzandım gizlerine

insan gelir insan geçer
çık hücrenden, ruhun göster
ya da en tepesinden
bana hep baktığın yerden

düş
korkaklığın pınarından
ekinsiz bostanıma
düş
kollarıma

ilmik ilmik bilir beni
ama anlatmaz bana derdini
dokunur bana, sancılarıma
melankolik yazı güzü
belki yalan sazı sözü
dokunur bana, sakladıklarıma

yerim bir, göğüm bir
canım bir seninle
insan gelir insan geçer