1. "şimdi seni düşünüyorum, biliyorsun
    aklıma ellerin geliyor önce
    yağmurlu bir gün hatırlıyorum
    islanmış bir serçe kuşu hatırlıyorum
    durup durup ölümü hatırlıyorum
    alnıma bir ışık vuruyor karanlıkta
    sonra alabildiğine bir sessizlik başlıyor
    alabildiğine bir deniz
    alabildiğine kum
    içim ürpertilerle dolu
    karanlık denizlerin ortasında
    seni düşünüyorum
    hani denizin insanı deli eden maviliği
    nerde o güneş parıltıları nerde
    göremiyorum ama duyuyorum
    yaklaşan fırtına sen olmalısın
    bu rüzgar senin hayallerin olmalı
    senin ümitlerin
    senin arzuların olmalı
    bütün karanlıklara razıyım
    yalnız uzaklarda, çok uzaklarda
    bir gemici feneri yanmalı
    bu korkunç ağırlıkları kim koydu başıma
    bu marşandiz trenleri nereye gidiyor
    ben bir katran deniziyim artık
    dalgalarım iri kayaları döver durur
    bütün yaratıklar derinliklerimde kapkara
    ne bir seven var beni
    ne bir anlayan bulunur
    içimde çalkalanan bir dünya
    kulaklarımda karanlığın uğultusu
    ve gözbebeklerimde korkuların en büyüğü
    bir büyük dünyada yalnız kalmak korkusu
    ölürsem korkudan öleceğim
    düşen yıldızlar gibi
    batan gemiler gibi yalnızlığım
    sisli şafaklar doğar ufkumdan
    kör bıçaklar bilenir düşlerimde her gece
    kirli bir güneş kahreder dalgalarımı
    bir çamur yığını sıvanır yüzüme
    gitgide artar yalnızlığım
    sonra duyarım iliklerimde sabahın olduğunu
    bir yosun parçası kımıldanır, gerinir
    bittiği yerde başlar yalnızlığım
    pusulalar işlemiyor artık
    yıldızlar yol göstermiyor
    rüzgar bile ihanet etti bize
    bir saçların vardı deli divane olduğumuz
    bir saçların vardı
    bir saçların vardı
    alnına düşerdi akşamları
    hiç değilse yaşadığımızı bilirdik hayal meyal
    nefes aldığımızı
    insan olduğumuzu bilirdik
    saçların bizi kurtarırdı düştüğümüz girdaplardan
    bizi bir derinlerden yeryüzüne çıkarırdı
    her telinde mevsimleri seyrettiğimiz
    varlığını en büyük mutluluk bildiğimiz
    bir saçların vardı
    bir saçların vardı deli divane olduğumuz
    şimdi bütün gün üstüme yağmur yağıyor
    bütün gece kar
    yalnızlığın tam ortasındayım artık
    yalnızlık kadar
    bilsen nasıl üşüyorum
    al şu ellerimi ısıt biraz
    ya da al götür bu soğukları
    bu yağmurları
    görmüyor musun beni öldürecekler artık
    beni öldürecekler diyorum sana
    geçmiş gelecek bütün yıllarım
    bütün umutlarım senin olsun al
    beni bu karanlık denizlerde bırakma​"