sabah 04.00'ten beri, dinlediğim "evim neresi" albümünün en dokunaklı şarkısıdır. delisi olmayan köylere benziyorum.

"düşünemiyor, konuşamıyor tutunamıyor artık
sevilemiyor ben olamıyor yaşayamıyor artık

bana bir şey söyle çünkü kendimi kendime inandırmam lazım
bana bir şey anlat çünkü kendimi kendime tamamlamam lazım

böyle olmaz yarım kalmaz düş dediğin hesap sormaz

böyle mi vurur yalnızlık, böyle mi susar insan
korktuğun kadar razısın yaşamak sende var olan
dünya bizi anlamazsın haykırsam bana yara

beni bir kez sev çünkü bembeyaz süslenmiş yalanlardan lazım
bana son kez bak çünkü gitmeliyim gitmenin adabından lazım

böyle olmaz yarım kalmaz biz dediğin vurup kaçmaz."