1. sürekli veriyorum efendim durduramıyoruz
    bazrn canım yemek yemek istemiyor 1-2 gün yemiyorum nerdeyse bi bakıyorum 53 olmuşum sonra yiyorum ama maks. 56 oluyorum fazlasını nadiren gördüm.
    sanırım kilo almam için evlenmem lazım (bkz: youreads sevgili aranıyor ilanları)
    wtf
  2. bir gün ben de başaracağım, diyetlerimi kah alkolle kah tatlı ile bozmadığım o karanlık günlerin ardından kilo verdiğim gerçeği adeta bitmek bilmeyen karanlık bir dehlizin sonundaki minik bir ışık gibi olacak ve büyüyüp her yeri aydınlatacak.. ama önce bir çukulat
  3. mart 2017den beri 92 kilodan 75 kiloya düşerek gercekleştirdiğim eylem. ekmek yok, alkol yok, sabahlari cift yumurta, egzersiz de varsa akşam da çift yumurta, sabahlari az bir miktar recel ve pekmez olabiliyor, ekmek dısında katı kural yok, siyah mercimek iyi bir diyet ürünü olarak kullanılabilir.
  4. kilo vermek=diyet yapmak değildir aslında.. kilo vermek kişinin kendine yakışan yeme alışkanlığını kazanması, dahası hayat tarzı olarak benimsenmesidir.. nerde, ne zaman, hangi besinleri tüketeceğini bilmesidir. yıllarca "diyet diyet" diye diye kafalara nakşettiler. sıfır bedenleri tapılacak insanlar olarak dayadılar gözler önüne.. aç kalarak kilo verilmez, sağlıksız olmaya davetiye çıkarmak olur o, olsa olsa.. kilo verme uzun bir süreç gerçekten..
  5. at gibi yeyip, bütün gün evde televizyon izleyerek göbekli bir aygıra dönüşmek yerine; sağlıklı beslenip, spor yapmayı tercih ederek gerçekleştirilebilen eylem.

    insan görmüş zombi gibi hamburgerleri, kolaları, tatlıları (künefe hariç) yiyerek koca götlü, bıngıl bıngıl göbekli bir fatass'e dönüşmek kolay.
    bütün fatass'ler azim, motivasyon ve profesyonel birinden destek alarak gerekli programlarla birlikte hedeflenen kiloya düşebilir eheh.