alıp okuyabilmek için en çok çaba sarf ettiğim roman bu olabilir; 2015 yılında basılan kitabın türkçe'ye çevrilmesi bu seneyi buldu ve bu süreçte kitapçılardan, mail kutumdan(*:yayınevine mail attık) hayal kırıklığıyla ayrılmalarımı burada betimlemeli anlatacak değilim ama bilin istedim :) dolayısıyla pek objektif bir yorum olmayacak bu yazı.

yazarın bu mahlasla(*:aslında kendisi j. k. rowling) ve bu ana karakterlerle yazdığı en iyi roman bence. kitabı ingilizce haliyle okumaya başlayan arkadaşım "bazı yerleri ürkütücü, gündüz okumakta fayda var" diye uyarmıştı beni ama ben o kadar etkilenmedim okurken, ama filmi olsa izleyemem muhtemelen. ölümlü değil, travmanın yaşayan kişilerce anlatıldığı kısımlarda daha çok etkilendim okurken, empati kurmam daha kolay olduğu için sanırım :/

kitapta katilin ağzından anlatılan kısımlar var, kim olduğunu da pek açık etmiyor sona kadar.

cormoran - robin ikilisini seviyorum; biri höt zöt, güçlü, akıllı, cesur, diğeri narin, empatik, akıllı, pratik. tamamlıyorlar birbirini, fazla akıl da göz çıkarmıyor :)

insan sonu romantik komediler tadında, "hayır"lı olsun istiyor ama bu gerçekçi anlatımlı bir kitap, yok öyle şeyler :)