nereye uçar turnalar - hüsnü arkan

  • youreads puanı (9.00)


  1. hüsnü arkan'ın efsanevî solosudur.

    eksilmesin dudağından gülüşün, eksilse yaşamından güneş.
    yüzün kararmasın gecede, gülümse düşlerinde yine.
  2. izmirli bir abimin en sevdiği şarkılardan biridir.onu her gördüğümde bu şarkı çalmaya başlar zihnimde.çokta güzel ,güleç bir abidir kendisi.şimdilerde nedenini tam olarak anlayamadığım bir siyasi suç yüzünden hapishanede.birde şu dizeler gelir aklıma.
    "o iyi insanlar o güzel atlara binip çekip gittiler.
    demirin tuncuna, insanın piçine kaldık. "
  3. "kime söyledin derdini , kimi sevdin gizli gizli ?
    kimler uyandırdı içindeki kötü, kırık türküleri ? "
    diye sorar. sorunca bitmez. keşke bitse. bitmez.
  4. böyle güzel sözleri olan bir sarkıyı ancak böyle güzel sesi olan böyle güzel bir adam okuyabilirdi iyi ki hüsnü arkan var iyiki.

    eksilmesin dudağından gülüşün eksilse yaşamından güneş
    yüzün kararmasın gecede, gülümse düşlerinde yine
    nereye uçar turnalar, nereye gider gökyüzü
    alıp kanatlarına umutlarını geçmişin

    sen yıkıldın altında göğün, yandın küçük bir pervane gibi
    ah, küçük bir pervane gibi

    kim götürdü bakışından ışığı, kim aldı gözlerinden onu
    kadehlerden yüreğine boşalan acı bir umutsuzluk o mu
    kime söyledin derdini, kimi sevdin gizli gizli
    kimler uyandırdı içindeki kötü kırık türküleri

    ölenlerin adını unutma, türkülerin, meydanların
    ah, bırakmasın onlar seni
    ne de çabuk yıktın kendini sarıldın yalanlara, boşluğa
    hey! bak işçi tulumu giymiş umut

    isterse uçsun turnalar, isterse gitsin gökyüzü
    alıp kanatlarına bulutlarını rüzgârın
  5. bir şarkı bir insanı ancak bu kadar mutlu edebilir ancak bu kadar umut verebilir.
    "eksilmesin dudağından gülüşün eksilse yaşamından güneş"

    bana ikinci girdiyi yazdıracak kadar çok seviyorum şarkıyı evet.
  6. insana kendini hatırlatır,

    kime söyledin derdini, kimi sevdin gizli gizli?
    kimler uyandırdı içindeki kötü kırık türküleri?

    ölenlerin adını unutma; türkülerin, meydanların.
    ah, bırakmasın onlar seni.
    ne de çabuk yıktın kendini sarıldın yalanlara, boşluğa.
    hey! bak işçi tulumu giymiş umut!