-
- izledim
- izlemek istiyorum
-
youreads puanı (8.00)
uzun yıllardır arkadaş olan 7 kişi bir akşam yemeği için bir araya gelir. bu yemek sırasında bir karar alırlar ve herkes birbirine karşı dürüst olacaktır. cep telefonlarındaki mesajlaşmalar ve e-mail yazışmalarını herkes açıkça paylaşacaktır. bu oyun, herkesin sakladığı gerçekleri ortaya çıkarır ve bazıları son derece ciddidir.
-
“her birimizin üç hayatı var: biri genel, diğeri özel, üçüncüsüyse ‘gizli’ hayatımız. gizli hayatımız, bir zamanlar hafızamızın arşivlerinde iyi korunuyorken, bugün artık sim kartlarımızda kayıtlı. peki bu ufacık kart ya birdenbire konuşmaya başlarsa?”
perfetti sconosciuti (mükemmel yabancılar) kendisini böyle anlatıyor. 2016 yapımı filmin yönetmeni paolo genovese aynı zamanda senaryo ekibinde de yer almış. üçü çift olmak üzere ilişkileri gençlik zamanlarına dayanan 7 kadın ve erkek akşam yemeği sırasında dostluk, aşk ve ihanet, yabancılaşma hakkında beklenmedik yerlere varabilen bir sohbetin içinde bulurlar kendilerini. bilinçli ya da bilinçdışı içlerinden biri fitili ateşler ve hiçbiri dahil olmaktan kaçınamaz bu olaya. bir yanıyla komik ama bir yanıyla acayip gerilimli anlara şahitlik ediyorsunuz. öyle ya sırların ifşa edilmesi insanın kendini devasa kalabalıkların içinde savunmasız ve çırılçıplak bırakması gibi bir şey. hele de bu sırların muhatapları en yakınınızdaki insanlar ve en yakın dostlarınız ise.
kendi adıma insanların sırları olmalı diye düşünüyorum hep. ama karmaşık ilişkilere dair değil de içimizdeki kimseye anlatmak zorunda olmadığımız kendimize ait duygular ve düşünceler mesela. başkalarının dahil olduğu sırlar ne yazık ki günün birinde sır olmaktan çıkıyor ve hayatımızı zorlaştırmaktan başka bir işe de yaramıyor.
dikkat çekici diyaloglar kaldı aklımda. mesela biri, eşinin terapiye gittiğini öğrenen terapist kadınla eşinin arasındaki diyalog. terapi üzerine:
!---- spoiler ----!
- işe yarıyor mu bari?
- bilmem sen söyle işe yarıyor mu? ama önemli bir şey öğrendim.
- neymiş o?
- alttan almayı.
- yani?
- her tartışmayı bir üstünlük savaşına çevirmemeyi. boyun eğmenin bir zayıflık göstergesi olduğuna inanmıyorum. tam tersine aslında erdemli bir davranış olduğunu düşünüyorum. benim gördüğüm, taraflardan birinin geriye bir adım atmayı becerebildiği çiftler kalıcı çiftler oluyor. o geri adım aslında ileri doğru bir adım.
!---- spoiler ----!
"insanlar ayrılmayı öğrenmeli."
zevkle izlediğim bir film oldu. italyan sinemasının bilinçdışıyla ilgisi bitmek tükenmek bilmiyor. öyle de olsun. nanni moretti'nin etkisi diye düşünüyorum. italyan sineması son yıllarda kendi adıma beni çok mutlu eden filmler çıkarıyor.
filmin isminin yeniden hatırlattığı çok sevdiğim bir şarkıyı ekleyerek yorumumu bitireyim:
(bkz: perfect strangers - deep purple) -
tek mekanda geçen oldukça başarılı bir film, akıcı diyalogları ve gülümseten esprileri ile izlerken sizleri asla sıkmıyor. israrla önermeme rağmen sonunu pek sevemediğimi de ekleyeyim. -
ilk bakışta "teknoloji hayatımıza bakın neler yapıyor, bizi mahvediyor." gibi bir mesaj veriyormuş sanılsa da filmin asıl mesajının teknolojiyle yakından alakalı olduğunu sanmıyorum. daha ziyaret insanların zaman zaman - hatta sık sık- riyakar pislikler olduğunu söylüyor gibi. çok eski ve sağlam temelleri varmış gibi görünse de evliliklerin de, arkadaşlıkların da kolayca sarsılması söz konusu değil mi? çok iyi tanıdığımızı iddia ettiğimiz insanları gerçekten ne kadar tanıyoruz ki?
!---- spoiler ----!
kabul edilmesi en güç sırların sahipleri, en ikiyüzlü karakterler eva ve cosimo ilişkilerinde en katı, en despot ve en bağnaz olanlar. onlar hata kabul etmeyenler, yargılayıcı ve aşırı sorgulayıcı olanlar. buna karşın zorlayıcı telefon oyununu oynamayı kırıcı olabileceği için reddeden isim ise neredeyse hiçbir sırrı olmayan rocco idi. sanırım film bize gerçek bir mesaj vermeye çalışıyor.
!---- spoiler ----!
filmi çok beğendim. tek mekanda geçen, çok akıcı, bol diyaloglu, "ve bir grup arkadaş bir akşam yemeğinde bir araya gelir." temalı bir italyan filmi. şiddetle tavsiye ederim.