-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (7.00)
sabitâlem mahallesi, birbirine paralel konumlanmış, her biri kaydırağa benzeyen altı sokak ve bu sokakların her iki yanına dizilmiş yeşil, kireç, tuğla, sidik sarısı, pembe ve sıklıkla da sıva rengi gecekondulardan müteşekkil bir mahalle olup, nüfusunu allah’tan gayrı bilen yoktur. yamaç yönündeki gökdelenin tepe katlarından bakıldığında, sokaklarında bir aşağı bir yukarı koşturup duran küçüklü büyüklü çocuklarıyla mahalle, yazlık yörelerdeki “her şey dahil” otellerin su parklarına benzer.
çöplüğün ortasında ilahe gibi açan çiçek, mahalleliyi şaşkına çeviriyor. “anadolu kaplanı”, çocuklarına hiddetle soruyor: siz işçi çocuğu musunuz yoksa patron çocuğu musunuz? fiskobirlik’ten emekli kadınla sosyal medya bağımlısı genç adam arasında absürt şeyler yaşanıyor. siyahlı beyazlı tekir kedi, küçük bir anafora kapılmış gibi kendi etrafında dönüyor. taşralı delikanlı, “plasure erotik şhop”tan ağlayarak kaçıyor. kahraman şirketler topluluğu’nu böcekler istila ediyor...
eyüp aygün tayşir, çok sevilen romanları 4 hane 1 teslim ve tuhaflıklar fabrikası’ndan sonra ilk kez bir öykü kitabıyla karşımıza çıkıyor. kendine özgü efsunlu üslubuyla, neşe ve hüznü harmanlayan hikâyeler anlatıyor.
sabitâlem mahallesi, 1990’lı yıllardan günümüze dek uzanan, memlekette sabitimizin hiç değişmediğini gösteren öykülerin kitabı.
(tanıtım bülteninden)
-
yeni dönemin bence en keyif veren yazarlarından eyüp aygün tayşir'in biricik öykü kitabı. kısalı uzunlu on bir öykü var kitabın içinde. her bir öykü farklı yönlerden bizi bize anlatıyor gibi. insanlık, en çok da türkiyelilik hallerimizi.
kahraman şirketler topluluğu isimli öykü öne çıkan öykülerden, uzun olanlardan bir tane, daha da olsa daha da okunurmuş dedirtiyor.
öykü severler es geçmesin derim.