1. çok da tanımadığınız fakat daha önce bir veya iki kez aynı ortamda bulunduğunuz insanlarla bir şekilde karşılaşıldığında yaşanan durum. karşılıklı kaldırımlarda yürürken veya aynı kaldırımda farklı yönlerde yürürken rotaların çakışması halinde ortaya çıkabilecek arada kalma hali. çok kısa bir süre içinde karar vermek zorundasınızdır, aynı şekilde karşınızdaki insan da öyle. en kolayı kararı ona bırakmak, onun verdiği karara uyum sağlamaktır.
  2. miyop insanlar için olanı daha gariptir.

    karşıdan tanıdık birini görürsünüz size doğru yürür, siz onun kim olduğunu çıkartmak için aval aval bakarken o da size "bunun derdi ne neye bakıyor?" diye bakar, tam böyle selam verecekken tanımadığınızı fark eder ve kendi yolunuza gidersiniz.
    erlik
  3. eğer daha önceki görüşmenizde sizi rahatsız etmişse suratına bile bakmadan basıp gidersiniz.
    eğer daha önceki görüşmenizde sizi rahatsız etmemişse bir kafa selamı çakar gidersiniz.
    eğer daha önceki görüşmenizde sizinle iyi vakit geçirmişse selam verir, konuşursunuz.
  4. görünmezlik kabiliyetim sayesinde çoğu zaman yaşadığım durumdur. arkadaşlarımla otururken başka bir tanıdığımı görünce selam verip elimin havada kaldığı ve arkadaşlarımın dalga geçmelerine maruz kaldığım acınılası durumdur aynı zamanda. bu sebeple artık selam versem mi vermesem mi diye düşünüyorum her seferinde.
  5. büyüdükçe zaman ilerledikçe insanlarda salağa yatma tutumuna dönüşüp "aa görmedim, naber" diye konuya direk başka yerden devam edecek kadar küçük görünen insanlık için büyük bir problemin başlangıcı olarak gördüğüm toplumsal bir sorunumuz olmuştur.
  6. gećen yaşadım aynı otobüsteymişiz. ben dondum kaldım ne yapsam derken avel avel yüzüne bakıyorum. allah'tan kendisi kaşlarını kaldırarak (kafa selamı degil) beni sıkıntıdan kurtardı. kaşlarıda cok güzel.