-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (6.00)
roman, jana'ata ve runa adlı iki akıllı türün bulunduğu rakhat gezegenine yapılan ilk seferde yaşanan felaketin ardından, yeni bir sefer için kolların sıvanmasıyla başlıyor. dünya'da hazırlıklar sürerken, paralel bir anlatımla, rakhat'ta insanların ister istemez başlattığı değişim rüzgârına da tanık oluyoruz. zorlu bir yolculuğun ardından dünyalı ekip hedefe vardığındaysa, iki gezegenin halklarının kaderi bir kez daha kesişiyor.
bir bilimkurgu romanı olarak tanrının çocukları'nın ayırt edici özelliği antropolojik derinliği: karakterlerin karmaşık iç dünyasını ikna edici bir şekilde resmetmesi; onların zaaflarını, kendi kendini kandırma ve anlam olmayan yerde bile sürekli anlam arama eğilimlerini, hırs ve yanılgılarını, iyi niyetle de olsa başkalarına zarar verme kapasitelerini gözler önüne sermesi. dahası, yazarın önemli toplumsal meselelere -farklı türlerin/kültürlerin bir arada yaşaması, anlayış ve hoşgörünün kendinden farklı olanı tanımayla başlaması, katı geleneklerin zulmü, değişimin kaçınılmazlığı yaklaşımı da kayda değer.
-
(bkz: serçe - mary doria russell) devam kitabı. ilk kitabın sürükleyici güzelliğinin ardından başlamak için bir dakika olsun tereddüt etmediğim, başında, ortasında ve sonunda ayrı ayrı pişman olduğum bir roman.
edebi yönü tıpkı ilk kitap serçe'deki gibi, gayet iyi. ancak ilk romanda beğeniyle karşıladığım, din, inanç, fedakarlık, direnç üzerinde büyük beceriyle dönen, ip cambazı ustalığıyla sağa sola yalpalamadan sunulan, her okuru kendi cevaplarıyla başbaşa bırakan o sorgulama şekli bu kitapta bir tür "dine günah çıkarma" ibadetine kayıyor.
ilk kitabı okuyan her okuyucu mutlaka bu devam kitabını da merak edecek, okuyacaktır. tavsiye etmiyorum demek bu nedenle anlamsız, ancak bazı şeyleri yarım da kalacak olsa tadında bırakmak belki de daha güzeldir, emin olun.