-
öğretmen olma olasılığı yüksektir. malum, mesleki deformasyon. -
dikkat çekmeye çalışır.
geçen yıl bir arkadaşımla otobüsteyiz boktan bir mevzudan tartışmaya başladık, bu gerizekalı da bağırınca üste çıkacağına inandı bağırarak konuşmaya başladı kaldı ki normalde de böyle konuşur zaten ama bu sefer abartmıştı. 'tribünlere oynama lan' diye çıkışınca kendisine küstü bana, konuşmuyoruz o zamandan beri.
iyi de oldu, tanıdığım en gereksiz insanlar hep toplum içinde sesli konuşan insanlardan çıkıyor. -
konusmalarini engellemek icin "beni araba tutuyor, kulakligimi takip camdan disariyi seyretmek zorundayim" diyorum. -
dikkat çekmek için yapıldığını düşünürdüm taki bir arkadaşımla tanışana kadar. kız kontrol edemiyo sesini yanındakine gizli olsun diye bişey fısıldasa tüm masa duyuyoruz. dedikodu yapsa hakkında konuştuğu insan duyar. derste konuyla ilgili birşey tartışsak hoca bizi kavga ediyo sanıp araya girmeye çalışıyor. ama konuşmasını engellemek ya da utanmak bir yana o salak şapşal haline sürekli gülüyorum istemsizce. -
birde sesli kahkaha atan versiyonu vardır. ağzına vurasın gelir. -
toplu taşımada yüksek sesle telefonda konuşmak kadar irite eden birşey yok beni. katlanamıyorum elimde olsa kalkıp o telefonu fırlatırım. sen bu kadar geniş olabilirsin sülalene kadar sevgilinle ne yaptığına kadar herkesin içinde anlatabilirsin ama ben dinlemek zorunde değilim. bir kaç kere uyaranlara da rastladım. verdikleri cevaptan belli zaten saygıları. sana ne istediğim gibi konuşurum tarzında. zaten saygısı olan etrafındakileri düşünüp ona göre davranır. -
nedendir bilmiyorum ama böyle insanları dinleyesim geliyor bazen, herzaman da değil tabi. mesela o günüm çok iyi geçiyorsa moralim de yerindeyse dinlerim. konuşan şahıs tanımadığım biriyse ve de tanımadığım başka biriyle sesli konuşuyorsa dinlerim onu. niye dinlemeyeyim ki? belli ki derdini anlatacak birini bulamıyor ya da dikkat çekmek mi istiyor, çeksin dikkatimi efendim. arkadaşlar arasında da vardır böyleleri, birşey söyleyince diğerleri pek takmazlar bu kardeşimiz değerli fikrini. kardeşimiz de sanır ki sesi biraz az çıkıyor belki de ondan duyamiyorlardir. orda hemen devreye girip bu kardeşimin söylediklerini bütün dikkatimle dinlemeye koyulurum. sonra ben mutlu, o mutlu kalan hayatımıza devam ederiz. -
bazı insanlarda denk geldiğim ve bence özünde bir kompleksi barındıran gereksiz özgüven çabası. nihayetinde gece yatağa uzandığında hepimiz onun ezikliğinin farkına varmadık sanıyor. -
(bkz: metroda kitap okumak) geçende kartal-kadıköy metrosunda giderken başıma gelen hadise. elbette topluma taşımayı bu kadar çok kullanırken ne ilk ne de tek oluyor ama yakın zamanda olması açısından daha analiz edebilirim. sabah saati ve afyonumun pek patlamadığı zamanlar. üstelik konsantrasyon sorunu yaşıyorsun ayılma ile birlikte ama ben kitap okumak istiyorum kimseye saygısızlık etmeden ve rahatsızlık vermeden. bir kaç kere bakış atıyorsun ya da belli eden bir iki bakış ama ne ala. gerçekten bir takım insanların rahatlığı ben de agrasyona neden oluyor. en son tabi serin kanlılığımı korumak adına taktım kulaklığımı.
metro gibi kapalı bir ortamda ve sabah saatlerini düşündüğümüz tıklım tıkış bir alanda bu derece cayır cayır bir yakarışla sohbet etmek ne kadar basite kaçıyor farkında değiller. yapmayınız rica ediyorum.! -
ergenlik çağında okul çıkışı otobüs/metroda arkadaşlarıyla eve gitmek üzere yola çıkmış ergenligin ve 6 saat atamadığı enerjiyi bağıra bağıra konuşarak atmak isteyen insan profili