-
yağmur yağdıktan sonra gökkuşağına taş atardım ben hatta mahallenin tüm çocukları taş atardı. attığımız taş gökkuşağına ulaşınca ordan hediye düşüreceğimize inanırdık.
kimse düşüremedi. -
pili(bildiğimiz kalem pil) kırıp içini açarsak allah bize bisiklet verecek sanırdım.
bir de barkıt diye varlıktan korkuyordum.
eli tuzlu var bir de. gece geç saatte dışarda dolaşırsam tuzlu elini yüzüme basıp yüzümü yakmasından korkuyordum. -
trafik canavırının otoyola aniden çıkabilecek bir canavar olduğu. aynı o beyaz stikırdaki gibi. -
nehirlerin denizden karaya aktığını sanardım
böcekleri öldürürsem geceleri beni rüyamda mahkemede yargılayacaklarını sanardım -
trafik canavarını cidden mor ve arabaları yiyen bişey sanmak -
(bkz: tanrı) -
evimizin önündeki taşlıkda kertenkeleler büyüyünce yılan olacağını
herkes uyuyunca televizyondaki insanların da uyuduğunu
bulutların uçakların arkasından çıkan dumanla oluştuğunu
ve öğretmenlerin hep takım elbiseli yaşadığını zannederdim. -
kakam geldiğinde duvarların bunu gördüğünü sanıyordum :(
şayet ortalıkta yoksam ailem; benim gidip bir kapının arkasına saklanmış olduğumu bilirmiş. babam hala dalga geçiyor :( -
uyurken nefes alınmadığını sanırdım. bu yüzden uyuyor numaralarım 5 sn falan sürüyordu. -
büyüyünce gerçekten istediğimiz mesleklere sahip olacagimi sanırdım futbolcu doktor pilot gibi..gerçekten garipmiş şimdi anlıyorum