17.02.2016 tarihli ankarada gerçekleşen patlama



  1. daha ne kadar anne, eş ağlayacak? kaç çocuk annesiz babasız büyüyecek?
    kusura bakmayın, gerçek bir temizlik başlamalıdır.
    zoraki tanım: vahşet.
    edit: ırkçı mırkçı değilim. bu ülkeye kim vuruyorsa alayı vurulmalıdır.
  2. yayın yasağı getirilir, görüntülere ulaşmak engellenir, internet yavaşlatılır, güvenlik ve istihbarat açığı olmadığı söylenir, "kimse sabrımızı sınamaya kalkmasın" açıklaması yapılır, yaşananların asıl sorumlusu olan iktidar partisine oy verenler tarafından facebook'ta teröre lanet okunur, olayda hayatını kaybedenlerin hikâyeleri birkaç gün haber programlarında dramatik müzikler eşliğinde sömürülür, r.o.k. spor, nagehan yemek, acun yarışma programı yapmaya devam eder ve biz bir yanımızla yarın ne giyeceğimizi düşünürüz çünkü burnumuzun dibindeki gerçekleri görmek, kavramak, kabullenmek işimize gelmez ve yaşanan hiçbir şeye dair hiçbir sorumluluk duymayız.

    artık kabullenmenin zamanı değil mi? yaşanan her şeyden yaptıklarımız ve yapmadıklarımızla her birimiz sorumluyuz.
  3. (bkz: canlı bomba listesi elimizde ama eylem yapmadan tutuklayamayız)

    arabada bomba olduğu biliniyordu ancak patlatılıp patlatılmayacağından emin olmadan müdahale edemeyiz gibi bir açıklama gelirse yakın zamanda şaşırmayacağım.

    ölenlerin yakınlarına sabır diliyorum,,,

    edit: yapılan açıklamalara ve patlamanın büyüklüğüne bakacak olursak şehit sayısı resmi rakamların en az 2 katı olmalı.
  4. haftada en az 5-6 kez geçtiğim yerde oldu patlama... bir gün hepimizin canı bu patlamalar yüzünden yanacak. belki bize bir şey olmayacak ama sevdiğimiz bir insan öldüğünde isyan edeceğiz ancak. o zamana kadar herkes "benim canım yanmadı ya önemli değil" psikolojisiyle devam etsin bakalım... en iğrenci de hepimizi alıştırdılar bu olaylara, sıradan bir trafik kazasından farklı kalmamaya başladı. yazıklar olsun..!