çanakkale'de, o siperlerin ardında duymadığımız bilmediğimiz nice acı hikaye var. kafatası yıllarca avustralyada müzede "müslüman türk kafası" diye sergilenmiş meçhul asker, morfinsiz ameliyat edilip feryatları duyulmasın, acı çektikçe ısırsın diye ağzına konan keçeye sarılmış çubuğun üstünde dişleri kalan asker, oğlunun durumu ağır olduğu, kurtulamayacağını bildiği için durumu daha hafif olan askerleri tedavi edip, oğlunu bir ağacın gölgesine taşıttıran, elinden gelen tek şey oğlunun bir ağacın gölgesinde ölmesini sağlamak olan doktor bir baba… bilmediğimiz duymadığımız daha bir sürü hikaye. hani şair diyor ya "toprakları vatan yapan üzerinde ki kandır / vatan uğrunda ölen varsa vatandır" diye, uğrunda çok kan döküldü, çok can gitti. bu toprakları böyle korudu atalarımız. hiç değilse bugünü, biraz daha bunun bilincinde geçirelim.