1. insanın evreni derinlemesine sorgulamasının; evrene ve kendi varoluşuna anlam yüklemeye çalışmasının absürt, amaçsız olduğunu ve daima başarısız olacağını savunan görüş. anlam aramanın anlamsız, bulunan anlamların ise saçma olduğunu savunur. hayatın saçma bir döngü olduğunu, ölümün ise her şeyin sonu olup özel anlamlar yüklenmemesi gerektiğini düşünür.

    franz kafka'nın dönüşüm kitabında olduğu gibi, gregor samsa bir sabah uyanır ve kocaman bir hamam böceğine dönüşmüştür. böyle saçma bir olayın nasıl olduğunu, neden böyle olduğunu bilemeyiz ve bilmek de umrumuzda değildir. absürdizmin ana fikri de burada yatar: neden umrumuzda olsun ki? sonuçta, kitabın baş karakterinin de umrunda olmamış, ilk iş olarak bacaklarını nasıl kıpırdatabileceğini düşünmüş, hayatına yeni formunda devam etmiştir.

    sisifos söyleninde kral sisifosun durumu da buna ayrıca örnek olabilir. kral sisifos, cezası gereği koca bir kayayı dağın tepesine çıkarır, sonra ise tanrılar taşı aşağı geri yuvarlayıp sisifostan onu tekrar yukarı çıkarmasını isterler. anlamsızlık zinciri ise böyle sürüp devam eder.

    bu akımın din kolu için (bkz: apateizm)