-
acınası dururken acınılası yazan insana gerçekten acıyorum.çok düşünüyor olmalı. yazık. -
tüm insanlık.
çünkü hayatta ^:en azından bizler için^ hiçbir şey yapmadan elde edilebilen tek şey acıdır. ayrıca bir parça haz için bir şeyler yaparken bile insan acı çeker ve her hazzın devamını acıdan kaçmak adına sürekli tutmaya çalışır. tüm ilkelliğimizi sergileyerek bir şeyleri kutsayabileceğimize inanıyoruz ve bunu başarabilenler sadece bunu düşünmeyenler, geri kalan azınlık için ise sadece daha fazla tatminsizlik ve acı var. -
bütün insanlar acınasıdır .tanrının oyuncakları -
o kadar fazlalar ki onlara acımaktan başka elimden bir şey gelmiyor.
onurlarını, geleceklerini bir kağıt parçasına düşünmeden satabiliyorlar. bir de hep zarar görmüş, mağdur ve mağrur ayaklarına yatmaları düşündürücü. cahilliklerine de söyleyecek gerçekten hiçbir şey yok. -
oysa acıdığı hep kendidir, eleştirdiği de.
göz kendinde olmayan için kördür derler. -
kendini yüce sanan insanlara acınası olarak bakarsak kendimizi onlardan daha yüce görmüş olmaz mıyız? bence burada bir sıkıntı var. çevremizdeki insanları değer yargılarına göre sınıflandırmak içten içe bir değerlendirme taşıyor.
mesela ortaçağ fransasında avangart tabakanın soylu hissetmeleri ve sadece kendi katmanıyla iletişim kurmasını alt tabakadaki acınası bulabildiği gibi alt tabakanın yaşam bakışı kendini soylu olarak adlandıranlar tarafından acınası görülmekteydi.
bu noktada benim şahsi fikrim bu anlayıştan kurtulup bir noktaya odaklanmaktır. kibirlilik.
kibirli insan kim olursa olsun toplumca ahlak anlayışının dışında hareket etmiştir. ^:ahlak felsefesi^