ey kralların kralı, adaletinin yükünü paylaştın her insanla, her ele yerleştirdin kraliyet asasını.

kutsa ki beni, alçakgönüllülükle karşılayayım bu yüce ayrıcalığı.
zor görevlerimi yerine getirebilmem için güç ver bana. bir tek seni sayar, kimseden korkmam bu dünyada.

bağışlamanın korkaklık sayıldığı yerde, ey cezalandırıcı, bırak acımasız olayım hizmetinde. senden bir işaretle, bırak gerçeğin kılıcı olsun sözlerim.
en doğru yerimi bulup adalet sarayında, doldurmama yardım et orayı hakkıyla.

adaletsiz hükümdar ve uysalca boyun eğen -ikisi de yok olsun kutsal öfkenin ateşinde.

(1901)