affetmek



  1. genelde ben beceremem affetmeyi. beni kıran, üzen, canımı yakan kişileri affetmek benim için çok zor olan bir şey. kin tutmak değil ama bu bence farklı bir şey. affetmek herkes beceremez diyorlar haklılar sanırım. affetmek unutmak demektir, ben hiçbir şeyi unutmak istemiyorum.
  2. can yücel ne güzel demiş:
    'bilmelisin ki …
    bazen başkalarını affetmek yetmiyor.
    bazen insanın kendisini affedebilmesi gerekiyor'
  3. ders no 1: başkası, ferdiyet, ayırmak
    ders no 2: affetmek, gaddarlık
    başkası yoksa insan neden kendini affedemez? başkası yoksa insan neden kendini sevemez? başkası yoksa insan neden savaşır?
    barış, sev, affet.
  4. bu konuda karıştırılan çok şey var bence.
    öncelikle haberimiz olmayan şeyler bize itiraf edilip af dilenir taramızdan. "sana dürüst olacağım" arkasına sığınılır. o dürüstlük değil tatlım gelmeyin bu oyunlara. o ya vicdandır ya da yenilen bok bi şekilde sizin kulağınıza geleceği için "bari benden duysun" çakallığıdır.
    biri kuyruğunu kıstırıp karşında itirafları sıraladı diye affedilmeyi hak etmez. hatta affetmeyin sürünsün pislik.
    ha illaki affedeceksen tamam affet. bak asıl burada çok karışıyor ortalık. birini affetmiş olmamız yine hayatımızda yeri olacağı anlamına gelmiyor ki. birini affetmekle yine onunla görüşmeye devam etmek aynı şey değil. affedip de görüşmeyi kestiğim kişiler var. azad ettim onları ehehe.
    ee sonra n'oluyo? affedilen kişinin eline bi şey geçmiyor. ee affedilmek istiyodun noldu? yok yetmez onun istediği affedilmek değilmiş demek ki. e neymiş? onun yediği boklar yanına kar kalsınmış. seninle arasındaki ilişki her neyse ona devam etsinmiş. hem de gördüğü değer hiç eksilmeden.
    ama abartma affettik işte olaysız dağılalım.
    yok bencillik bunu gerektirir. ben hem seni üzerim hem de üzülmeye dayanamam o yüzden affet.
    e tamam affettim git.
    hayır daha çok affet. gitmeli olmayandan.
    anlatamıyorum :((
    parov