• izledim
    • izlemek istiyorum
  • youreads puanı (8.50)
american history x - tony kaye
derek vinyard, babası zenciler tarafından öldürülen bir neo-nazi'dir. bir gün arabasını soymaya çalışan üç zenciyi acımasızca öldürür ve tutuklanarak hapise gönderilir. derek, hapiste kaldığı sürede ırkçı düşüncelerini sorgulamaya başlar ve iyilikle kötülüğün her ırkın içinde varolduğunu farkeder. kardeşi danny de ırkçı fikirler taşımaktadır ve yaşadıklarından ders alan derek, hapisten çıkınca danny'ye doğru yolu göstermeye çalışacaktır.


  1. çok film izlediğimizden mi yoksa filmlerin çoğunun nitelikten yoksun oluşundan mı bilmem aklımda kalmıyor çoğu. ancak bazıları var ki yıllar geçse de unutulmuyor, unutturmuyor kendini.
    norton'un harika oyunculuğu, hafızalara kazınacak türde sahneleri ve kapanmaz bir yara olan konusuyla dört dörtlük bir şaheser. şu filmi izleyip de edward norton hayranı olmamak elde mi ?
    kgn
  2. sadece filmin konusu olan ırkçılık ideolojisi için fanatiklik değil, tüm ideolojiler için fanatikliğin saçmalık olduğu gerçeğini sezdiren film. insan düşüncelerine kelepçe takıp, zihnini hapishane olarak kullanmamalı, naif ve tüm düşüncelere açık olmalıdır ki insan olabilsin.
  3. edward abimizin adeta dokturdugu basarili bir neo-nazi filmidir.
  4. oyunculuktur şudur budur bazı sahneler süperdir eyvallah. ancak bu film vermek istediği mesaja göre oldukça sığ bir kurguya sahip diye düşünüyorum. belki bana katılanlar azınlıkta kalıyordur ama bence bu film en çok abartılmış filmlerden biri.
  5. hikaye akışında, ırkçılık öldürüre, kaymaması gerekliydi.
    bu tür senaryoların, kötüye mutlak kötüdür gözü ile bakmasından dolayı, bu filmlerdeki gerçeklik, ırkçılığa etkilenen kişilerde arabesk etkisi yapıp, fikr-i sabitliğe yol açıyor.
    irkçısın ve öleceksin,
    irkçısın ve öldürüleceksin...
    oysa ki senaryo, ırkçısın başına kötü haller geldi ve ölmedin üzerine yazılabilseydi,
    akıllarda sigara, kaldırım, banyo ve teslim olma sahneleri gibi, fikri değiştirecek bir sahne etkileyici olurdu...
    mükemmel başlayan ve ilerleyen, oyunculuk dersleri verilen bir filmde, basitleşme ve mutlu çıkarımlara neden olan son bağlama telaşesi, filmi asıl amacından uzaklaştırıyor...