20 kitaptan oluşan bu seride her kitapta birden fazla hikaye veyahut bir uzun hikâye bulunurdu. her muzaffer izgü eserinde olduğu gibi geçim sıkıntısı bir şekilde girer işin içine. anneannenin torunlarına bisiklet alması, onları çadır kampına tatile götürmesi, apartman bahçesine sebze ekmesi gibi konular o geçim derdi yüzünden olur zira. tüm geçim derdine rağmen izgü'nün bütün karakterleri gibi mutlu olmasını bilirler, ama okurlarda o geçim derdi büyüdükçe kılçık gibi takılır akla...

karakterlere gelirsek:

anneanne: yaşına kıyasla epey dinç ve sağlıklı olan hikmet hanım, hamarat olduğu kadar zeki bir ev hanımıdır. kızıyla damadının "paramız yok" diye yapamayacağı fikirleri (kendi bütçesi yani emekli maaşıyla karşılanabilir şeylerse) gerçekleştirir, bir yandan da torunlarına kendi gençliğinden enstantaneler sunar (örneğin bir gün onları hamama götürür hamam görmedik demesinler diye).

metin: anneannenin küçük torunu ve en iyi anlaştığı kişi. akıllı uslu, çalışkan ve terbiyeli bir çocuktur. seri boyunca hep 9 yaşındadır. anneannesinin çılgın fikirlerinde de ona ortaklık eder.

oya: metin'in ergen ablası, anneannenin büyük torunu. anneannesinin çılgın fikirlerine hep biraz dalga geçerek bakar ama sonunda o projenin de ekmeğini yer.

nebahat'le fazlı: anneannenin kızıyla damadı. dar gelirli iki memurdurlar. tüm geçim sıkıntısına rağmen ne çocuklara ne de anneanneye ters davranmazlar, ama anneannenin çılgın projelerine her zaman ilk muhalefet onlardan gelir "ama anne ev kirası, kooperatif taksidi" falan diye...

tekir: torunların kedisi. anneanne torunlarının okulda olduğu saatlerde bu kediyle vakit geçirir.

müzeyyen hanım: anneanne hikmet hanımın yaşıtı olan komşu. anneanne sık sık kendisiyle ahbaplık eder.

atiye hanım: hikmet hanımın halkbank'ta maaş kuyruğundan arkadaşı. anneanne onu göremezse "yoksa öldü mü" diye üzülür, bankacılara "atiye hanım geldi mi evladım" diye sorar.

bunun dışında diğer komşular, torunların arkadaşları, mahalle esnafı vs de diğer görünen tipler.