mümin sarıkaya'nın 2016 tarihli "ben yoruldum hayat" albümünden, değerini bazen unutarak hata ettiğimiz annelerimizin canımız, kanımız olduğunu hatırlatan güzel bir şarkısı. şarkının sözleri ve bestesi mümin sarıkaya'ya ait.

hala yakınınızdaysa gidin öpün, koklayın, doya doya sarılın annenize, karşısına geçip gülümseyin, uzaktaysa telefon edin, sesinizi duyurun, neşeli konuşun hüzünlüyseniz de, sizi mutlu görmesini sağlayın sadece. sizin neşeniz, mutluluğunuz onun mutlu olmasına yeter de artar bile.

annesini kaybedenlere sabır diliyorum.

annem

en derin yaralar açmış göğsünde
her yanım kanıyor değsem elimle
sarsam geçer mi?
sarsam geçer mi?
sarsam geçer mi annem?

yorulmuş bedenin, yüzünde izleri
dinmiyor ağrılar, susmuyor gözlerin
silsem diner mi?
silsem diner mi annem?

sessizce öptüm, yasladım başımı
terlemiş anlı her bir satırı
kokladım uzun uzun saçlarını
ördüm uyanmadın
ördüm uyanmadın
ördüm uyanmadın annem

seni kader sınıyor, dur durak bilmiyor
dertlerin yetmez gibi bir de iz sürüyor
düşmek olur mu?
düşmek olur mu?
düşmek olur mu annem?

kim bilir doğmamış umut seni bekliyor
bakmışsın koynunda acılar gül açıyor
solmak olur mu?
solmak olur mu?
solmak olur mu annem?

sessizce öptüm, yasladım başımı
terlemiş anlı her bir satırı
kokladım uzun uzun saçlarını
ördüm uyanmadın
ördüm uyanmadın
ördüm uyanmadın annem

öptüm uyanmadın annem!