• okudum
    • okuyorum
    • okumak istiyorum
  • youreads puanı (9.16)
aylak adam - yusuf atılgan
her şeye "karşı" duran, "karşı" çıkan, "karşı" olan bir adam... aylak adam... bir adı bile yok. "c." diyor yusuf atılgan kısaca.insan her şeye bunca "karşı"yken kendine de "karşı" olmadan nasıl sürdürülebiler bir "karşı" yaşamı?c., sıradanlığa, tekdüzeliğe, alışılmışın kolaycılığına hiç mi hiç katlanamıyor. hem farklıyı, hem doğru olanı arıyor. çabasının boşuna olduğunun da farkında üstelik.zor bir karakter, zor bir yaşam, yalın bir roman.


  1. bir acayip adam...
    işsiz, aylak, aşık...
    aşka, elde etmeye aşık adam, aylak adam.

    yusuf atılgan'ın diğer kitaplarından alamayacağınız tadı alacağınız bir kitap.

    bu kitabı bir başka atılgan yazmış olmalı, diyeceksiniz.
  2. kitabı dakikalar önce bitirdim hemen geldim buraya baktım ne yazılmış diye. daha önce söylendiği gibi keşke bitmese denilen müthiş bir kitap. benim hoşuma giden tarafı ise mükemmel tespitleri. neredeyse bir bir yazacaktım bir yere unutmamak için.
    yazıldığı dönem aylak sayısı neydi bilmiyorum ancak günümüzde hepimiz bir tarafından biraz aylağız. hep bir şeylere karşı gelip durdurmak için bir şey yapmayanlarız.
    kgn
  3. aradığını bulamayacak olan kişiyi anlatır kitap. elbet bay c.'dir bu. yusuf atılgan'ın her kitabı gibi inceciktir bu da. o zaten yazılacak her şeyin yazıldığını artık yazmanın gereksiz olduğunu düşündüğü için bu kadar az yazmıştır ya zaten. bay c için bu kadar sayfa bile yeterlidir. oğuz atay'ın yedi yüz sayfada yaptığını yüz elli sayfada yapmıştır atılgan.
  4. edebiyat tarihimizin incilerinden biri. çok değerli eser.

    c. aylak biri ancak paralı. zengin değil, paralı. çalışmaz.

    tek düzelikten kurtulmak için çırpınan c. garip bir şekilde kendi sıradanlığını yaratır. aynı lokantada yemek yiyemez, aynı kahvehanede çay içemez. beyoğlu sokaklarında bir avcı gibi insanları gözlemler. baba kabusu vardır, hiç sevmez babasını. bütün kadınlarda zehra yengesini arar. şefkate açlığını dokunacak kıvamda hissedersiniz. öte yandan kimseye bağlanamaz. b. ile taşımadı bile. böyle biri işte. adı üstünde aylak.

    !---- spoiler ----!

    - garsonu unutma!
    - a da ko
    - ku ya ra
    - bir işe yaramak.

    !---- spoiler ----!

    kitabın en can alıcı cümlesi ise kanımca şudur: çalışmak, bir gün hiç çalışmamak içindir.
  5. herkesin kendinden bir dem bulabilecegi bir basyapit.
    !---- spoiler ----!
    cevresindeki herkes ona dusmanca bakiyordu . kusatilmisti . artik otobuse yetismesi olanaksizdi . birden sol sakagindaki agri yeniden basladi . yillardir aradigini bulur bulmaz yitirmesine sebep olan bu sacma , alayci duzene boyun egmis gibi kendini koyverdi . simdi ona istediklerini yapabilirlerdi ... sustu . konusmak gereksizdi . bundan sonra kimseye ondan soz etmeyecekti . biliyordu ; anlamazlardi.

    !---- spoiler ----!
    otobuse yetisebilmeniz dilegiyle.
  6. yusuf atılganın en sevdiğim eseri müthiş betimlemeleri var ve bu kitap benim ölçü birimim gibi birşey oldu. bir kitabı değerlendirirken bunun kadar iyi veya değil şeklinde değerlendiriyorum. bu kitap dışında canistan ve anayurt oteli kitaplarında da yusuf atılgan yalnızlık konusunu işelemiştir ve hepsinde ayrı bir tat alırsınız. yazış sıralaması şu şekildedir
    1.aylak adam (şehirde geçer)
    2.anayurt oteli (kasabada geçer)
    3.canistan (köyde geçer)
  7. "birden kaldırımlardan taşan kalabalıkta onun da olabileceği aklıma geldi. içimdeki sıkıntı eridi."

    böyle bir cümleyle başlıyorsunuz kitaba, varın gerisini siz düşünün.
  8. yusuf atılgan'ın hem c.'yi hem de içinde yaşadığı toplumu kısır döngü içinde eleştirdiği kitabıdır.
  9. tüm roman boyunca istanbul sokaklarında aylak aylak gezinen c, aslında zihninin dar ve kıvrımlı yollarında kendine bir çıkış kapısı aramaktadır.
    ozeus
  10. herkesin bildiği gibi tutunamayanlar'ın öncüsü olan kitap. 50'lerdeki toplumcu-gerçekçilikten sıyrılıp bireysel edebiyata yönelimin ilk ve önemli eserlerinden. insan hayatının bir döneminde kendini bu yeraltı edebiyatına yakın hissediyor. gerek beat kuşağı olsun gerekse oğuz atay'lar, yusuf atılgan'lar, albert camus'ler olsun; genellikle gençlik evresinde bu akıma yakın oluyor insan bir ara. sonra büyüyüp hayata atılınca geçiyor. o evrede bu kitaplar okunmalı. buna göre aşık olunmalı. buna göre sigara yakılmalı hayata karşı. şanslıysa kişi gelecek hayatında da böyle gider biraz da olsa.