ezginin günlüğü'nden tanıdığımız çağrı çetinsel'in yeni teklisi.

önce rastlantıların mucizisine inandım
sonra bir gecenin rastlantılarına kandım
onu ona anlattıysam da her harfin altındaki bendim
o bunu anlamadı ama ben şunu anladım

aynı hikayeye bir başkasını iliştirsem de
hiçbir şey değişmeyecek durduğum bu yerde
aynı hikayeye bir başkasını iliştirsem de
hiçbir şey değişmeyecek durduğum bu yerde

köşeli bir masada yuvarlak cümleler vardı
cümlelerinin sonu her zaman bana vardı
onu ona anlattıysam da her harfin altındaki bendim
o bunu anlamadı ama ben şunu anladım

aynı hikayeye bir başkasını iliştirsem de
hiçbir şey değişmeyecek durduğum bu yerde
aynı hikayeye bir başkasını iliştirsem de
hiçbir şey değişmeyecek durduğum bu yerde