-
yazdığı şiir ile aysel'e beni de aşık etmeyi başarmış olan atilla ilhanın, benim için unutulmaz olan şiiri.
!---- spoiler ----!
aysel git başımdan ben sana göre değilim
ölümüm birden olacak seziyorum.
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
aysel git başımdan istemiyorum.
benim yağmurumda gezinemezsin üşürsün
dağıtır gecelerim sarışınlığını
uykularımı uyusan nasıl korkarsın,
hiçbir dakikamı yaşayamazsın.
aysel git başımdan ben sana göre değilim.
benim için kirletme aydınlığını,
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
islığımı denesen hemen düşürürsün,
gözlerim hızlandırır tenhalığını
yanlış şehirlere götürür trenlerim.
ya ölmek ustalığını kazanırsın,
ya korku biriktirmek yetisini.
acılarım iyice bol gelir sana,
sevincim bir türlü tutmaz sevincini.
aysel git başımdan ben sana göre değilim.
ümitsizliğimi olsun anlasana
hem kötüyüm, karanlığım biraz, çirkinim.
sevindiğim anda sen üzülürsün.
sonbahar uğultusu duymamışsın ki
içinden bir gemi kalkıp gitmemiş,
uzak yalnızlık limanlarına.
aykırı bir yolcuyum dünya geniş,
büyük bir kulak çınlıyor içimdeki.
çetrefil yolculuğum kesinleşmiş.
sakın başka bir şey getirme aklına.
aysel git başımdan ben sana göre değilim,
ölümüm birden olacak seziyorum,
hem kötüyüm, karanlığım biraz, çirkinim.
aysel git başımdan seni seviyorum...
!---- spoiler ----! -
aysel'in masalarda muhabbeti yapılacak kadar dile düşürecek ne günahlara bulaştığını merak ettiren ve attila^:atilla degil o^ ilhan'ın pezevenkliği tuttuğu sıralar yazdığını düşündüren muazzam şiir.
edit:kıskançlık -
ezberlediğim ilk şiirdi.
o son "aysel git başımdan, seni seviyorum." cümlesiyle herkesin hayatına dokunmuştur attila ilhan. -
attila ilhan'ın, gerçekten hissederek, okuduğum ilk şiiridir. daha sonra da şiiri sevdim ve okuduğum her şiiri yaşar oldum zaten.
bu şiirdendir, aysel ismini hep sevmişimdir. öylesine yazdığım öykülerdeki kadınların ismi istemsizce çoğu zaman aysel olmuştur. kafamda yarattığım o hayali "aşık olunacak kadının"ın adı aysel'dir. olur da bir gün bir kitap ya da bir senaryo yazacak olursam hayal ettiğim gibi, baş karakterimin adı da aysel olacak büyük ihtimalle.
bir insan ki;
"yanlış şehirlere götürür trenlerim.
ya ölmek ustalığını kazanırsın,
ya korku biriktirmek yetisini." dizelerini yazabilmiş.
"benim için kirletme aydınlığını,
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim" diyebilmiş.
her okuyuşumda ilk okuyuşum kadar etkileniyorum ve kıskanıyorum. aysel'i kıskanıyorum. ve attila ilhan'ı kıskanıyorum. keşke böylesine sevilsem diyorum ya da keşke böylesine sevebilsem. -
bir insanın kendini bilmesi ne kötü. ne çok şeyi engelliyor. insan sevdiği ya da sevmek istediği kişiye yakın olamaz mı ? olamaz.
bazı insanların kişilikleri insanlara aykırı olabilir ama bu onların insan olmadığı anlamına gelmez. sadece böyle karışıklıklara sebep olduğu anlamına gelir.
aysel'i aysel yapan atilla ilhanın acısıdır ama atilla ilhanı o yapan şey de bu acıdır. belki bu acı onu ayselden, iremden, selinden uzaklaştırdı ama bizlere güzel bir şiir ve bir yakarış kazandırdı.
küfür gibi gerçek ve acı bir şiir -
-gecenin bu saatinde, uyumadan önce elime telefonu alıp ezberlemeye çalıştığım şiir yatağımda. artık nasıl bir etkisi olduysa bana bu şiirin.
- aysel git başımdan uyumam lazım, sabah arkadaşlarımla buluşcam daha. -
son dizesiyle attila ilhan'ın yüreğimize ateş ettiği şiiri...
ayrıca ezberlediğim birkaç şiirden biridir. -
sana aşık olan ancak aynı dozda karşılık veremeyeceğini bildiğin ya da aşık olamadığın ama çok sevdiğin kişiye yazılmışlık hissi uyandıran muhteşem şiir. -
bu şiiri ilk liseye geçeceğim yaz zorla gittiğim bir dinletide duymuştum. 16-17 yaşlarında bir çocuk şiiri adeta darp etti sahnede. ben de ergenliğimin kroşeleri karşısında nakavt olmamak için çabalıyorum o yaşlarda. şiirin sonlarına doğru "aysel siktir git artık" diye bağırmamak için zor tutmuştum kendimi. yıllar sonra sarhoşken anladım şiirin aslında çok güzel olduğunu. -
birine git derken nasıl kal demenin,gitmemesi için yalvarmanın örneğidir bu şiir.