bekle beni

-ümit'in anısına-

yaşam takvimimde son yaprak
koptuğu an
yalnızlık dolu yılları
ardımda bırakarak
coşkun bir sevinçle, uçarcasına
geleceğim yer
senin yanın olacak
bir deniz kıyısında
bekle beni...

yüzünde en sıcak gülüşün
bakışlarında tutuşan sevdan
hep öyle sabırsız, tutkun
hep öyle sevecen, özlemli

belki ışıl ışıl bir şafakta
belki bir öğlen,
belki bir ikindi
ama bir gün mutlaka
geleceğim sevdiğim
o deniz kıyısında
bekle beni...

ulufer oğuzcan
24 kasım 1984, tünel-istanbul.