• okudum
    • okuyorum
    • okumak istiyorum
  • youreads puanı (0.00)
bekle dedim gölgeye - ümit kıvanç
daha olduğunu sezmeden kaybetmeye başlama hikayelerinden biri var bu kitapta. ancak sonuna yetişebilmenin ne demek olduğunu anlama denemesi de diyebilirsiniz. ayrıca, "iktisadi şartlar" ve "tarihi mecburiyetler"den arınmış siyasetin acaba ahlakla aynı anlama mı geldiği sorusuna cevap arandığı iddia edilebilir. böyle bir cevap bulunamıyor. çünkü kitap, bu tür ulvi konularda sorular sormanın ciddi gereklerini yerine getirmiyor. elinizdeki kitabın, hakkını vererek uğraştığı tek sorun, gördüğü onca hasara rağmen titanic'in nasıl olup da sapasağlam durduğu, buna karşı buzdağlarının birer birer battığı, eridiği, yokolduğu. yani bu roman bazı insanlara dair. dolayısıyla kaybetmeye dair. (kitap bilgileri idefix'den alınmıştır.)


  1. "bekle dedim gölgeye", siyasî polisiye türünün başarılı örnekleri arasında yer alıyor. 68 kuşağının modernite karşısındaki varoluş mücadelesi ve kendisini ifade ediş tarzı, psikolojik altyapı ile örülü, gerilim dolu bir hikâye ile veriliyor.
    yazar