1. tüm insanlarda yüzde yüz bulunur.

    çünkü anne, annelikten doğan sevgileri olmasa onca zorluğa katlanamaz, hatta sevgisi olmadan mantıksal bir çıkarımla "kendine bakamayan birine bakma" kararı alsa ve bundan duygusal bir menfaat gütmese bile, "mantığının gerektirdiğini yapmaktan" doğan bir gereğini yerine getirme duygusunu takip ederdi.

    ülkesi uğruna ölen biri, yine de o ülkeyi korumuş olmaktan duyacağı son anlarındaki doğruluk ve kıvançla çarpışır.

    hiçbir istenerek yapılmış iyilik, tamamen karşılıksız değildir. beni haksız çıkarmak için birine tüm malınızı bıraksanız yine ben haklı olurdum. (habersiz olduklarınız sizin açınızdan iyilik değil)

    bu yüzdendir ki, genelde bahsedilen bencil'den uzak durmayı seçsem de, bilirim ki bu uzak duruş da benim bencilliğimdendir.

    o yüzden, bencilliği yermeden önce, nesnellik ve dürüstlüğü övmeli.
  2. bütün kötülüklerin sebebi değildir. aksine iyilikler de oluşturur.

    bencillik, ego vs. bunlar insan doğasında olan şeylerdir. yokluğu boklugu ortaya çıkarır bolluğu değil. elbette fazlası zarardır, bu konu da herkes hemfikir. lakin tekrarlıyorum, ego insanı insan yapar ve hayatını daimi ettirmesini sağlar.
  3. bencillik ve kendini sevme, aynı olmak bir yana birbirinin zıddıdırlar. bencil kişi kendini çok fazla değil çok az sever, hatta kendinden nefret eder. üretici olmamasının bir belirtisi olan bu kendinden hoşlanmama ve kendine ilgi göstermeme, onu boş ve huzursuz kılar. böyle bir kişi mutsuzdur ve kendisine bilinç dışı engeller koyarak, ulaşamadığı doygunlukları öfkeyle, yaşamdan kopartıp almaya çabalar. görünüşte kendisiyle fazla ilgilenmektedir, fakat aslında bu gerçek kimliğine ilgi göstermedeki beceriksizliğinin üstünü örtmek ve gidermek için yapılan başarısız deneylerdir. freud, bencil kişinin sevgiyi başkalarından alıp kendine yönlendirdiği için narsist olduğunu söylemiştir. bencil kişilerin başkalarını sevemedikleri bir gerçektir. fakat onlar kendilerini de sevme yetisinden yoksundurlar.
    sevme sanatı eric fromm
  4. hayatımda yaşadığım güzel anılarımı anlattıktan sonra "bende şöyle böyle şeyler yaptım.." diyen zihniyetin yetişmesi/yetiştirilmesi bizi bencilliğe götürür. yapmayın!
  5. ispanyolcada eril bir kelimedir; el egoísmo
  6. bencillik insanin dogasinda vardir, eyvallah ama insan dogasinda olan pek cok baska seyi (mesela ciftlesme istegi!) bastirmak toplumsal norm iken bencillige pek de dokunulmamasinin nedeni (hele gunumuzde), icinde yasadigimiz sosyo-ekonomik duzenin beslendigi damarlardan biri olmasi degil midir?

    "insanin dogasi bu yahu" cevabi bence kacamak bir cevaptir. insanin dogasi denilen o sey cocukluktan itibaren cok saglam hatta zalim bir torna tesviye surecinden gecer. insan akilli yaratiktir ve onu hayvanlardan ayirdeden bir unsur, dogasina hukmedebilmesidir, onu degistirebilmesidir. baska bir toplumsal sistemde insanlarin bencilligini yenemeyecegi anlamina gelmez bu. ya da tersinden soyleyecek olursak, insanlarin dogasinda bencilligin olmasi, baska bir sosyo-ekonomik duzenin mumkun olmadigi anlamina gelmez. bu arguman mevcut duzenin yardakcilarinin pompaladiklari sig bir argumandir.
  7. bencil olmak kötü bir şey değildir. herkes kendini daha iyi bir yerde tutmak görmek konumlandırmak ister. önemli olan kısım bu istemi yaparken bencilliğimizin bir başkasının hayatını negatif yönde etkilemeyecek oluşudur. bunu başarabilmek ben olmayı, ben merkezli ilerlemeyi olumlu kılıcaktır.
  8. kötü değildir. tabii fazla kaçmaması gerekir. biraz bencil olmak iyidir bence.
  9. ben
    benci
    bencilik
    böylesi daha güzel bence.
  10. bencillik insanın bütün hareketlerine hakimdir, sadece bazı insanlar bunun farkında değildir. örneğin iyilik yapmak, vicdan çıkarı.. birilerine yaptığınız yardımlar sizin vicdanınızı rahatlatır, mutlu olursunuz. evet, yardım etmek bir ihtiyaçtır ve hiçbir insan yardıma muhtaç olmayan insanlardan kurulu bir dünyayı istemez, kabul etmez. bu insanın ihtiyaçlarına yani çıkarlarına ters düşer.

    çıkarcı varlıklarız, bundan bağımsız sandığımız hareketlerimiz dahi çıkar üzerine kurulu.