beni anneme götürün

dudaklarımda yaşayamadığım
çocukluğumun, gençliğimin şiiri
dört yanım hüsran
dört yanım yalan
dört yanım hüzün
dört yanım isyan!

yanık bir şarkıda dolar bakışlarım
annemin ellerini arıyor avuçlarım

beni anneme götürün
ağlamak istiyorum dizlerinde
beni anneme götürün
anlarsa beni bir o anlar
beni anneme götürün

vazgeçtim bütün saltanatından,
sevdalarından köhne dünyanın
ne dostta vefa
ne aşkta huzur
her gün bir kahpelik
kalbimden vurur!

yıkılır kalırım bu sağır akşamlarda
önümde dağ gibi bir yalnızlık
içimde yıllanmış yorgunluklar
unutulmuş eski bir adrese çıkar yollarım
çayımın ilk yudumunda o
sigaramın son nefesinde o
anlarsa beni bir o anlar
beni anneme götürün!