beyaz güvercin

süzülüp mavi göklerden yere doğru
omuzuma bir beyaz güvercin kondu

aldım elime, usul usul okşadım
sevdim, gençliğimi yeniden yaşadım

bembeyazdı tüyleri, öyle parlaktı
açsam ellerimi birden uçacaktı

eğildim kulağına; dur, gitme dedim
hareli gözlerinden öpmek istedim

duydum; avuçlarımda sıcaklığını
duydum; benden yıllarca uzaklığını

çırpınan kalbini dinledim bir süre
ve uçmak istedim onunla göklere

ak güvercinin iri gözleri vardı
güzelliğinden fışkıran bir pınardı

soğuk sularından içtim, serinledim
çağlayan bir nehrin sesini dinledim

belki buydu sevmek hayat belki buydu
işıl ışıldım, gözlerim dopdoluydu

bir name yükseldi sevinçten ve hazdan
bir name yükseldi, güzelden beyazdan

uzattı sevgiyle pembe gagasını
birden öğrendim hayatın manâsını

kaderde sevgiyi sende bulmak varmış
seninle bir çift güvercin olmak varmış.