-
- izledim
- izlemek istiyorum
-
youreads puanı (8.22)
bohemian rhapsody, queen grubuna, müziklerine, klişelere meydan okuyan ve kuralları yıkarak dünyanın en sevilen sanatçılarından biri haline gelen ikonik solistlerine bir saygı duruşu niteliği taşıyor. film, simgeleşmiş şarkıları ve devrimci sesiyle grubun meteorik yükselişine, mercury'nin yaşam tarzının kontrolden çıkması ile çıkan iç çatışmaya ve yaşamını tehdit eden hastalığına rağmen mercury'nin rock müzik tarihinin en büyük performanslarından birinde gruba liderlik ettiği live aid konserinin arifesinde muzaffer birleşme sürecine yayılıyor. bu süreçte de, her zaman bir aile gibi olan ve günümüzde dışlanmışlara, hayalperestlere ve müzikseverlere ilham vermeye devam eden bir grubun mirasını süslüyor. (beyazperde)
-
sırf bu filmi tavsiye etmek için karanlıklardan çıkan zevkine güvendiğim ''old friends'' lerim oldu 3 tane. bu filmin konusunu açıp harika olduğunu ve eğer seyretmek istersem 2. defa izlemeye hazır olduğunu söyleyenler oldu.
bir müddettir uyguladığım akışına bırakma anlayışımında yardımıyla biraz uğraşarak dün sinemada izledik 2. defası olan bir arkadaşımla.
gençliğimde queen dinledim, hala dinlerim hatta sık sık. belki de yaşam ve iletişim kalitesini yani herşeyin tadını biraz kaçırdığını düşündüğüm bu yüklenen yüksek beklenti nedenli pek içine giremedim. yani ben o kadar beğenmedim.
ama bu içine girememe durumumun salt bu nedenle olduğunu sanmıyorum. en azından beni rahatsız edici ölçüde biraz hatta epey destansı, efsanevi anlar, diyaloglar hatta özellikler eklemeye çalışmışlar yapay hatta zorlama olmak pahasına. ve hatta bu uğurda maddi gerçekliklerle de oynamışlar bir ölçüde.
benzerlik konusuna gelince; evet Freddie gerçekten benziyor. hatta bu benzerlik, senaryo konusunda da baş danışman gitarist brian may'de zaman makinesiyle getirttikleri gençliği oynasa bu kadar olurdu seviyesine çıkıyor.
müziklere gelince ben dinlerdim ve hala da dinlerim. queen ben de farklı yeri olan gruplardandır. bohemian rhapsody müzikal bir şölen. filmden çıkıp eve varınca ilk işim sık sık yaptığım gibi youtube'dan we are the champions açmak oldu. -
fena bir film olmamış fikrindeyim. yer yer duygulandırmayı, yer yer heyecanlandırmayı, yer yer gaza getirmeyi başarıyor. bir başyapıt mıdır, defalar defalarca izlenir mi? sanmıyorum.
filmin izleyici kitlesini genişletmek için cinsellikten, uyuşturucudan biraz fazlaca kaçındığı fikrindeyim. bu uğurda, bu şekilde, bir şeylerden feragat etmek bir gişe filmi için bile oldukça olumsuz bir durum bence.
kurgusallıktan uzaklaşıp belgesel havasında ilerlediğiyle ilgili de, gerçekte yaşananlara hiç bağlı kalınmayıp gerçeğin fazlaca çarpıtıldığıyla ilgili de birçok eleştiri okudum. iki eleştiriye de biraz biraz katılıyorum, ama ikisine de tamamen değil.
müzik dolu, güzel zaman geçirme filmi. izlemeye tabii ki değer. trailer