-
^:şahsımın kendine göndereceği tarzda insanların benliklerine buradan olmasa da seslenmelerini umduğum bir çalışma.^
!---- spoiler ----!
merhaba demeyy,
bugün cebinde son 50 lira harçlığın, paketinde 4 dal sigaran ve ev kiranı babanın ödemesinin sağladığı rahatlığı taşıyorum. sevdiğim insan, rotary kulüplerinde masonluk kasarken, ben oturmuş edebiyat kasıyorum. çok iyi yaptığımı söylemiyorlar, ama iyi gittiğimi söylüyorlar biliyor musun... bir sigara yakacağım müsaaden ile.
interstellar bu yıl çıkmıştı, ve hans zimmer yine müzikleri ile döktürdü https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=UDVtMYqUAyw . özellikle söyleme sebebim, şu an playlistte bu şarkının çalması. insanlara yardım ediyorum yaşlı demeyy. eskiden daha çok ederdim, şimdi gücüm kalmamış gibi geliyor. senin nasıl olacağını tayin edecek kişi olan ben inan ne olacağı konusunda hiç bir fikir taşıyamıyorum. sadece umuyorum, eskiden olduğu gibi yine insanlara yardım etmeyi. beklentileri düşürmek için kendime, insanlara yalanlar söylüyor im not supermanfelsefesini yaşatıyorum. komik olan ne biliyor musun, bugün için: ben kendimi hiç olmadığı kadar yorgun hissediyorum. tembellik yapamıyorum hiç. istediklerimi arka plana atarak önceliklerimi sadece hedeflerimde belirliyorum.
yaşlı demeyy, çok kişi gitti. geriye pek bir şey kalmadı. dost denilen olay sadece karşılıklı çıkar ilişkisi oldu hayatımda. sen bunu umarım hata olarak nitelendireceksin yaşlı demeyy.
eğer kitap bitmezse, sağ bileğinde olan her hayalin gerçek olduğunda dolacak olan o dövme dolmaz ise, aşık olduğun insan yanında olmazsa, sakın pes etme! bugün ki beni hatırla, bugün ki çekilen çile adı altında ki yorgunluğu hatırla, bugün herhangi mutlu insanın bana yarattığı hüznü hatırla! sakın ama sakın gücünü kaybetme, başarabilirsin. daha önce başardım demen için bugün elimden geleni yapacağım, söz!
!---- spoiler ----! -
on yıl önce.. sessiz ve sakin biriyken bugün tam tersi ama korkuları aynı.. muhtemelen korkularımla başa çıkmış olacağım farklı bir mekandan. -
bundan 10 yıl önce kendime, o zamanki duygularımla çokta sayılmayacak sayfalar yazmıştım. aklıma gelince okumak istemiyorum. çünkü insan geçmişteki aklını beğenmezmiş. ne toyluk zamanları kaleme almışım öyle akıllara zarar daha ilerde çocuğuma falan okuturum diyordum. aman aman. nedense yok etmeye de kıyamadım.
şimdi sonra ki on yıl için öyle mektup yazmalıyım ki -yine aynı hüsrana uğrayacağım muhtemel- bugünkü duyguları yaşamayayım.
gri bir hayatın geçmişini hatırlamak için mektup mu yazdın?
ah adamım daha adam olmayı denemedin mi? kaybetmeye bu kadar mı heveslisin?
iyisi mi yak sigara, bırakmadıysan. bir kadeh daha kaldır, ölmediysen. yine de kaldıysa cesaretin ve bitmek bilmeyen sebepsiz ısrarcılığından vazgeçiyorsan, en azından deneyebiliyorsan; uyanmalısın artık zifiri siyah kumar rüyasından.